hesabın var mı? giriş yap

  • ikisini de kullanan biri olarak;

    dsg - 2015 audi a3 sedan

    - 2. yılında şanzıman komple dağıldı. yolda kaldım çekici üstünde yetkili servise gittim. tam bi rezillikti. şanzımanın tamamı değişti. 30.000 tl masraf. iyi niyetten yırttık.
    -vites değiştirme mekanizması değişti. 4800 tl. bedelsiz değiştirdiler.
    - kronik olarak frenleme yaparken 4'ten 3'e geçişlerde inanılmaz bir tekleme mevcut çoğunda.
    -dsg'nin alt devirlerde yüksek vites geçişleri ile dpf'ye olan etkisini, dpf arızasında 18.000 tl'den 46.000 tl'ye kadar olan masrafını saymıyorum. (aşırı kurum bağlatma, seramik çatlama, rejenerasyon vs)
    - yağlama - kuru sistem arasında değişen bir şey yok ikisi de bozuluyor.
    + çok seri, geçişler asla hissedilmez, küçük bir azınlıktaysanız bozulmaz,
    +tüm olumsuzluklarına rağmen konforuna bir kere alıştıysanız geçmiş olsun. bırakası gelmez. bıraktıysa gider bir daha alır.

    cvt şanzıman -2004 mini cooper

    - ilk kalkışta gazı köklerseniz devir direk 4000e sabit şekilde dayanır, as900 gibi bağırır ama ahım şahım yol almazsınız.
    - seri değildir, hazırda bekleyen bir kavrama sistemi yoktur. komplike değil basittir.
    + vites geçişlerini yine hissetmezsiniz. ama bir dsg değil.
    + kolay kolay bozulmaz. dağ-bayır gez, anasını sik, nasibim buymuş der efendi efendi vitesleri geçirir.
    + arıza maliyetleri dsg'ye göre çok çok düşüktür.

    sonuç: ikisine de binin amk.

  • ayrılık deyince en acısı aşkta olur zanneder insanlar. aşk nedir ki? ya atlarsın, ya düşersin, baktın olmaz vaz geçersin...

    daha önce kuzey kore'de kalmış bir insanın oradaki anılarının her kelimesini pür dikkat dinleyen bir güney koreli ile karşılaştıysan,

    güney kıbrıs'ta büyümüş bir yunan kız, sana saatlerce kuzey kıbrıs'ı anlattırdıysa,

    yunan bir arkadaşın istanbul'a seni görmeye gelirken, istanbul doğumlu dedesi gelmesini istemediyse ve bunun tek nedeni istanbul'u görürse selanik'e dönmek istemeyeceğinden korkması ise,

    beyrut'ta yolda yürürken biri kahramanmaraşlı, diğeri vanlı iki ermeniyle karşılaştıysan ve ikisi de nenelerinden öğrendikleri kırık ve eski bir türkçeyle seninle konuşmaya çalıştıysa,

    bosna doğumlu bir sırp, sana anneannesinin evini, çocukluğunu, şimdi her biri başka devlet vatandaşı iki sıra arkadaşını anlattıysa,

    bir muhacirin kızı olan annen "tuna anlattıkları kadar güzel mi" diye sorarken sesinin titremesini engelleyemiyorsa,

    bir kadın ve bir erkeğin birbirlerinden ayrılmalarının, bahse değmeyecek, en beleş acı olduğunu anlar, susarsın.

  • bakıyorum da bu özellik iyi bir şey gibi algılanmış. arkadaşım bir canlının kafası kopunca yaşamaya devam etmesi bildiğin eziyettir. yemek yok, görmek, duymak, vs. yok ama 9 gün yaşıyorsun. mal gibi ortalıkta dolanıyorsun bu ne kazandırıyor sana? kaldı ki hamam böceğisin bi de. lanet girsin böyle özelliğe.

  • evimin yanında kreş olması sebebiyle her sabah gördüğüm manzara.
    annesinin peşinden sürüklene sürüklene, ayakta uyur vaziyette kreşe bırakılan çocuk bu.
    küçücük yaşta yaşam kavgasına girişmiş bebecik.
    bir bıraksalar oracıkta kıvrılıp uyuyacaklar oysa.
    lan bir insan 3 yaşında mı başlar hayatın yükünü yüklenmeye?
    bir kaç sene sonra da okul derdi başlayacak.
    sonra sınavdı, ygs lgs igs hayatı sikilecek garibimin.
    sokaklarda topaç çevirmek, akşam ezanına kadar maç yapmak hiç olmayacak hayatında.
    varsa yoksa ders, sınav, koşuşturmaca.
    dershane, rekabet ve başarılı olma zorunluluğu.
    şu an ne olduğunu tam idrak edemese de birşeyler oluyor.
    tv'de mutsuz insanları görüyor.
    nefretten gözü dönmüş amcaları görüyor.
    polisler var, sirenler çalıyor.
    sonra uyku saati geliyor.
    sabah gene annesi uyandıracak.
    süklüm püklüm annesinin peşine takılıp kreşin kapısına bırakılacak.
    akşama kadar annesini özleyecek.
    debe edit:
    (bkz: taşlıdere ilköğretim okulu yardım kampanyası)

  • aşkımı öldürüp tarihin tozlu sayfalarına gömen terbiyesiz. sen ki bu kadar güzel bakıp gülen türkiye standartlarının üzerinde ekstra çekici bir hatunken.. olum bunları söylerken kendimi ibne gibi hissediyorum. ne yaptın bana nil.. rüzgar.. her neyse.