çokluk

• 68 hareketi sloganlarından birisi "başbakan gandalf" ise çokluk siyaseti deyince benim aklıma turgut uyar'ın çokluk senindiri gelir:
  
  çokluk senindir
  
  özenle soyduğum şu elma söyle şimdi kimindir
  özenle ne yapıyorsam bilirsin artık senindir
  
  suya giden bir adam mesela omuzunu eğri tutsa
  güneş su ve adamın omzundaki eğrilik senindir
  
  ayağa kalkarsın, adına uygunsun ve haklısın
  kararan dünya bildiğin gibi sık sık senindir
  
  kararan dünya, yeni bir güle bir ateş parçasıdır
  bir ateş parçasından arta kalan soylu karanlık senindir
  
  bir deneyli geçmişi aldın geldin yeniyi güzel boyadın
  ben bilirim sen de bil ilk aydınlık senindir
  
  benim sevdiğim su senin suyunun öz kardeşidir
  senin soyunun bıraktığı güçler artık senindir
  
  çünkü bir silah gibi tutarsın tuttuğun her şeyi
  her yeri bir uyarma diye tutan ıslık senindir
  
  senindir ey sonsuzveren ne varsa hayat gibi
  tutma soluğunu, genişle, öz ve kabuk senindir
  
  ey en güzel görüntüsü çiçeklere dökülen bir çavlanın
  aşkım, sonsuzum, bu dünyada ne var ne yok senindir.
• hardt ve negri'nin yazdığı kitabın iki temel amacı var. birincisi, empire'da ileri sürdükleri ve güncel gelişmelerce yanlışlanmış görülen bir tezi savunmak. bu nedenle kitabın ilk kısmında çok zor bir işe kalkışıyorlar. eski usül emperyalizm bitti ağalar beyler deyip durdukları ve acaip popüler olan kitaplarının mürekkebi kuruduktan az sonra bildik bir emperyalist güç çok da bildik yöntemlerle, yani topla tüfekle, yalanla dolanla, bir ülkeyi işgal edip yağmaya girişti. şimdi negri ve hardt buna rağmen tezlerinin kurtarmaya çalışıyorlar ama olmuyor. ırak'ta olanlar herkesin gözü önündeyken bunu yapmaya onların laf ebeliği kapasiteleri bile yetmez.
  
  ikinci kısım, multitude nedir ne değildir üzerine. burada çok bariz bir sakatlık var. toplumsal mücadeleye yaklaşımları, üretim sürecindeki değişmelerle toplumsal mücadele biçimleri arasında bir ilişki tesis etmeye uğraşıyor. bu normal tabii ama sorun tesis ettikleri ilişkinin birebir ve tek taraflı olması. yani fordist üretim sürecine karşı emek şöyle mücadele etmeliydi / etti, post-fordist dönemde mücadele biçimleri söyle olmalıydı / oldu, şimdi de network toplumu var, artık üretim süreci söyle söyle, bu demek ki emeğin mücadelesi de şöyle şöyle olmalıdır.
  
  emek-sermaye ilişkisinde emeğin etkin taraf olması noktasından yola çıkan negri'nin bu noktaya savurulması mı daha şaşırtıcı yoksa sürekli başımıza kakılan akademik starlarımızın bu derece kaba bir indirgemeciliğe razı olmaları mı?
  
  bu indirgemeciliği kazara bir ortodoks marksist yapsa yerden yere vurulurdu; bunlar yapınca ve hegel, spinoza, marx, yahudi ilahiyatından binbir gerekli gereksiz alıntıyla sos yapılıp servis edilince kimse farketmiyor. ya da farketmemiş gibi yapıyor.
• (bkz: bokluk)
• kamuran şipal'in lugatında "çoğunlukla", "çoğu zaman" anlamına gelen sözcük.
• halk olmayandır. tek tipleşmeye, bir potada herkesle erimeye ve otoriteye egemenlik hakkını devretmeye direnendir.
  hiç bir kalıba girmeden her türlü tahakkümü reddeden, farklılığın zenginliğini bilendir. ve halktan çok daha sağlıklı ve sağduyuludur.
  çokluk çok mu muğlak o halde anımsayın haziran başındaki ayağa kalkan yüzbinleri...
• çokluk ne kitleleri, ne isanları, ne de işçi sınıfını ifade ediyor,başka bi deyişle ortak bi amaç uğrunda devrimee yönelecek herkesi ifade ediyor,kanımca çokluğun işaret edilmeyişi bu kavramın belirsizlliğini gösteriyo ama belki de yapılmak istenen de bu belirsizliktir.
• çok olma durumu.
• (bkz: nerde çokluk orda bokluk)
• (bkz: amerika dersleri)
• bu çokluğun belirsizliği üstüne düşünüyodum. belirsizliğin bir fikrin başarısı için belli bir dozda gayet de işe yarayabileceğini... ne var ki bir rüya gördüm: rüyamda çokluk hürriyet'i takip eden yakışıklı bir delikanlıydı. hürriyet de uzun saçlı özgür bir köle, gökyüzünde süzülen bir fikir^*... hayır çokluk kavramı normalde herhangi bir kadını takip ettiğinden değil. bari hürriyetin sembolü olarak olsun bir kadını takip ederken hayal etmek istediğimden heralde. gerçi biyopolitikadır falan fuko olsun negriler olsun nasıl kadınlardan bahsetmeden kuruyorlar hala dehşete kapılıyorum ama... neyse, fazla uzaklaşmayayım. zaten rüyamda bu takip çok tedirgin edici bir hal alıyor ve çokluğun belirsizliğine dair benim açımda yeni bir perde başlıyordu: çokluk belirsiz olduğu için sınır tanımıyor, sınır tanımadıkça da hürriyet için yakışıklılığı bir ironiden ibaret kalıyodu... duvarlardan geçiyo, gökyüzünde dolanıyo, su gibi, ateş gibi olmanın da ötesinde geziyodu. benim çıkardığım sonuç şöyle: çokluk hürriyette ısrar etsin ama yeri belirsiz eylemliliği hürriyetten rol çalmasın... fransız devriminden beri antropomorfist sembolizmin bu derecesi, pes vallahi!