heotontimorumenos

• bir bodler $iiri.
  
  (bkz: héautontimorouménos)
  
  (bkz: charles baudelaire)
  
  - l héautontimorouménos-
  
  ------ a j. g. f.
  
  je te frapperai sans colère
  et sans haine, comme un boucher,
  comme moïse le rocher !
  et je ferai de ta paupière,
  
  pour abreuver mon saharah,
  jaillir les eaux de la souffrance.
  mon désir gonflé d'espérance
  sur tes pleurs salés nagera
  
  comme un vaisseau qui prend le large,
  et dans mon coeur qu'ils soûleront
  tes chers sanglots retentiront
  comme un tambour qui bat la charge !
  
  ne suis-je pas un faux accord
  dans la divine symphonie,
  grâce à la vorace ironie
  qui me secoue et qui me mord ?
  
  elle est dans ma voix, la criarde !
  c'est tout mon sang, ce poison noir !
  je suis le sinistre miroir
  où la mégère se regarde.
  
  je suis la plaie et le couteau !
  je suis le soufflet et la joue !
  je suis les membres et la roue,
  et la victime et le bourreau !
  
  je suis de mon coeur le vampire,
  - un de ces grands abandonnés
  au rire éternel condamnés,
  et qui ne peuvent plus sourire !
• türkçeye “kendi kendisinin celladı” olarak çevrilmektedir.
• jules payot’nun irade terbiyesi adlı kitabında tembel kişiler için kullanılmıştır.
• grek. kendi kendinin celladı
  
  ayrı ayrı baudelaire ve nietzsche’nin şiirlerinin adı.
  
  vursam sana kinsiz, kızmadan,
  kasap gibi, nice vurduysa
  kayaya değneğiyle mûsa!
  gözlerinden fışkırıp taşan
  
  yaşlarınla sahra’mın dibi
  iy’ce suya kansın isterim.
  umutlarla gergin isteğim
  yüzer yol alan gemi gibi
  
  tuzlu gözyaşlarında elbet,
  ve esriyen bağrımda yarın
  güm güm öter hıçkırıkların
  hücum vurur gibi trampet!
  
  aksayan ses değil miyim ben
  içinde tanrısal ezginin,
  beni öyle sarsan, tedirgin
  eden doymaz alay yüzünden?
  
  sesimdeki çığlıktır adı!
  bütün kanım, bir kara zehir!
  ne uğursuz aynayım, gelir
  hep kendini seyreder cadı!
  
  tokat gende, yanak bendedir!
  ölü de ben, öldüren de ben!
  çark ve çarka gerilmiş beden,
  yara bende bıçak bendedir!
  
  kendi yüreğimin vampiri,
  -o büyük sürgünlerdenim ben
  artık bir daha gülemeyen,
  hep gülmeye yargılı biri!
  baudelaire, 1855
  
  -
  
  ey zerdüşt
  ey av düşkünlerinin en acımasızı!
  daha düne kadar avcısıyken tanrının,
  bütün erdemleri yakalayan bir ağ,
  ve kötülüğün okuyken!
  şimdi-
  kendi kendin tarafından avlanmış
  kendi kendinin av ganimeti,
  kendi içine saplanmış...
  
  şimdi-
  kendi ile tek başına,
  kendi bilgin ile iki başına,
  yüz ayna arasında
  kendi önünde düzmece,
  yüz anı arasında
  belirsiz,
  her yaranın yorgunluğuyla,
  her soğuğun donmuşluğuyla,
  kendi iplerin boğazına dolanmış,
  k e n d i n i n t a n ı y a n ı !
  k e n d i n i n c e l l a d ı !
  nietzsche