mustafa ekmekçi

• öğlen öğlen aklıma takıldı.
  sevimli sempatik enerji dolu bir yazardı. nerede panel etkinlik orada olurdu. öğrenciler gözaltında hooop mustafa ekmekçi haberdar edilirdi. 12 eylül koşullarında insanın dostu yazar sayısı bir elin parmaklarıydı işte.
  lisede dergi çıkartırken, bir baktım iki tane güzel kız. babaları mı göndermişti, kendileri mi çıkıp gelmişti hatırlamıyorum. biri ince biri hafif toplu. hafif toplu olan çok güleç samimi bir insandı. diğeri biraz daha cool.
  
  sonra dikili'de karşılaştık. dikili'de festival olur da mustafa ekmekçi çağrılmaz mı? gelmiş tabi. yanında yine kızları. sandım bunlar gazeteci kızı bizi hatırlamaz. yok işte babaları gibiydi onlarda, herkesle her yerde sohbet eden, zerre kibir yok.
  
  ölümü sırasında izmir'deydim bir kaç gün sonra gazeteden öğrendim tesadüfen. cenazesine gidemediğim için üzüldüğüm insanlardandır.
  nur için de yatsın.
• bir arkadasinin evine gider, kapiyi calar, iceriden kim o derler, o da her zaman ki gibi "ekmekci" der, iceriden "biz ekmek istemedik" cevabi gelir...darbe sonrasi cezaevindekiler icin cok ugrasmis, konuyla en fazla ilgilenmislerden biridir...iyi adamdi, erken gitti...
• tarıma, köylüye ve insana gönül veren bir eski tüfekti. tarıma, köye ve enstitülere karşı ilk bilgilerimi cumhuriyet'teki yazılarından öğrenmiştim. müthiş duyarlı bir üslubu vardı. öldüğünde üniversite sınavlarına hazırlanıyordum. ailemden biri ölmüş gibi ağladığımı anımsıyorum.
• bu aralar çağdaş yayınevinden çıkarttığı aralık 1996 basımlı öksüz yamalığı adlı kitabını okuduğum yazar . ekmekçi kitabında köy enstitülerinin kuruluşunu ilkelerini kapatılış öyküsünü belgeleriyle anlatmış köy enstitüleriyle ilgili bilgi edinmek için gerçekten belgelere dayalı bu kitapta insana aradığından fazlasını buldurmuş yazardır.
• ara ara yabancı kelimelere türkçe karşılıklar önerirdi köşe yazılarında. aklım kalan iki tanesi;
  
  bypass - yangeç
  basur - geri memesi
• yayınlamıştı dergisinde
  "ikili anlaşma anıtı”nı
  çağrıldı yargılandı kim bilir kaçıncı kez
  suç adam
  
  esmiş yıkık evlerle dolu bir yel
  konya bozkırından
  basının başkentini yaşar
  köy adam
  
  ne olmuştur nerde olmuştur niye olmuştur arar o
  bulur ulaştırır çabucak
  karanlıktaki okuyucusuna
  bütün gizlere dönük duyum kulesi adam
  
  günlük olay saysanız bile siz
  ne yazsa
  geleceğin kapılarını omuzlar gibidir
  devrime adanmış adam
  
  yayın saraylarında değil
  tek soğanı eşitçe bölünmüş sofralarda
  toplumun eline sımsıcak değer
  ekmek adam
  
  (bkz: fazıl hüsnü dağlarca)
• gazetedeki^* odasinda hic kullanilmadan eskimis bir greenscreen bilgisayar bulunan, sevimli, tatli dilli, gungormus merhum yazar.
  
  makalelerini, nuh nebi'den kalma eski bir daktiloda yazardi. gazeteden arkadaslari, isini daha kolay gorsun diye modern daktilolar, yazi makineleri ve yukarida sozugecen bilgisayari almis kendisine fakat rahmetli bir turlu alisamamis bu meretlere.
  
  nitekim, vefat ettiginde, makarasindaki kagitta yarim kalan yazisi ile hala bu eski daktilosu duruyordu odasinda.
• kendisi az biraz yanik (bkz: esmer) imis. vakti zamaninda bab-i alide bir moda peydahlanmis, arap asagi-arap yukari diye. herkes birbirine arap der olmus. garibim (bkz: nur icnde yatsin) kendisine der zanneder, bozulurmus. sonra bir gun ogrnmis ki meger bab-i alide o devir herkes arap imis. oldugu zaman cumhuriyet ankara burosuna gitmis idim, odasinin her tarafi domuz biciminde cesitli esyalarla dolu idi.
• fazıl hüsnü dağlarca mustafa ekmekçi'yi şöyle anıyor:
  
  ekmekçi
  
  yayınlamıştı dergisinde
  "ikili anlaşma anıtı"nı
  çağrıldı yargılandı kim bilir kaçıncı kez
  suç adam
  
  esmiş yıkık evlerle dolu bir yel
  konya bozkırından
  basının başkentini yaşar
  köy adam
  
  ne olmuştur nerde olmuştur niye olmuştur arar o
  bulur ulaştırır çabucak
  karanlıktaki okuyucusuna
  bütün gizlere dönük duyum kulesi adam
  
  günlük olay saysanız bile siz
  ne yazsa
  geleceğin kapılarını omuzlar gibidir
  devrime adanmış adam
  
  yayın saraylarında değil
  tek soğana eşitçe bölünmüş küçük sofralarda
  toplumun eline sımsıcak değer
  ekmek adam
  
  *
  
  ferhan şensoy da böyle güzel değer biliyor:
  
  fazıl hüsnü dağlarca
  
  üstümüzden her an uçak geçiyor
  herkes uçuyor
  hiç uçmayan da var
  onlar uçaklara bakıyor
  kuş olmayı düşlüyor
  uçmayı özlüyorlar
  sabah elimi yaktı gasta
  ekmekçi'yi yazmış usta
  söylemenin kalfasıyım
  ustalıkta gözüm yok
  öz söyleyen hastasıyım
  niçin yeganedir
  koskoca yüzyılımızda
  fazıl hüsnü dağlarca
  ovalarken dilimizi
  hüsnü dağlarca ovalarca
  doksanüç yaşın kutlu olsun usta
  bu kadar siste pusta
  cumhuriyet cumhuriyete kuluçka
• 1977 yılında bir yakınıma^* cezaevinde yapılan işkence ile ilgili bir köşe yazısı yazmış cumhuriyet gazetesinde, tesadüfen öğrendim, yıllar geçmiş aradan... şimdi arasam bulur muyum acaba arşivlerde?