hesabın var mı? giriş yap

  • http://www.tombak.com.tr/sayi12/tabela4.gif

    fotoğrafta bir duvar, bir merdiven, merdivenin üzerinde duvara tabela çakan bir adam ve merdivenin dibinde toplanmış 10-15 kişi görülüyor. zeki olduğumuz için buranın istiklal caddesi olduğunu -başlık o çünkü- hatta biraz daha zeki olduğumuz için duvarın taksim maksemi olduğunu da anlayabiliyoruz. ama fotoğraf ufakça olduğundan adamın kim olduğu anlaşılmıyor.

    ama hemen yardıma yetişiyorum: adamın adı osman nuri ergin, kendisi istanbul şehremaneti'nin bir memuru ama bildiğiniz memurlardan değil. darüşşafaka'da okumuş tarihini yazmış; muallim cevdet'le dost olmuş biyografisini yazmış; öğretmen olmuş maarif tarihi yazmış; belediye'de çalışmış ve oturmuş, hala belediyecilik ve yerel yönetimler tarihinin en kapsamlı kaynak kitabı sayılan dokuz ciltlik mecelle-i umur-ı belediyye'yi yazmış, sokak sokak istanbul şehir rehberi'ni yazmış, sokaklara yeni isimler önermiş, onaylatmış.

    fotoğrafın çekildiği tarih 1927 ve osman nuri bey maksemin üzerinden cadde-i kebir tabelasını söküp istiklal caddesi'nin tabelasını çakıyor. caddenin adı artık istiklal olacak.

    osman nuri, o tarihte böylesi bir vazife için seçilmesi gereken birkaç kişiden birisiydi herhalde. ama o tarihlerde istanbul'da sokağın, binanın, baninin çetelesini tutan bir başka isim daha vardı: jacques pervititch.

    pervititch, istanbul'un şehir mimarisi ve sokakları üzerine araştırma yapmak, şehrin sokak sokak bir haritasını çıkarmak için uzun araştırmalar yapmıştı ve yolu elbette belediye'ye de düşmüştü. düşünüyorum, merak ediyor, öğrenmek istiyorum: pervititch, osman nuri'yle ilk kez nerede tanıştı, neler konuştular ve araları nasıldı?

    hiç birlikte caddede yürüdüler mi? daha çok cadde-i kebir'de mi yoksa istiklal'de mi yürüdüler?

  • su iki grup istatistik arasındaki ilişkiyi yorumlayınız:

    1) twitter takipçi sayıları:

    leonard nimoy (live long and prosper kardeşim) = 1.2 milyon
    hakan hepcan denen ne idüğü belirsiz = 750 bin (michio kakunun iki katı)
    cem yılmaz = 8.7 milyon (neil degrasse tysonın 2.5 katı)

    2) global endüstri harcamaları

    film: 100 milyar dolar civarı
    tüm "eğlence" endüstrisi: 2 trilyon dolar ( film, kitap, gazete, dergi, müzik, internet reklamcılığı, radyo, bilgisayar oyunları)

    nasa bütçesi: 18 milyar dolar.
    dunyanin en buyuk biyomedikal arastirma kurulusu nih butcesi: 30 milyar dolar.
    oecd ulkeleri icinde gmsh'sina oranla en buyuk sivil ar-ge payina sahip israilin yatirimi: 40 milyar dolar.

    ***

    insanoglunun eline daha fazla zaman ve kaynak verince, bunları harcadıgı seyler belli. hükümet zoru olmasa, daha da kötü olacak.

    o yüzden "sensin salak ashadhasdh" atışmalarını izleyen, izlemekle kalmayıp taraf tutan, "ayar" oldugunda takımı gol atmışcasına sevinen, çizgiyi gecmeyen topları "tarihi ayar" diye bloglara yazan dijital yerlilerin, michio kaku gibilerini taş plaktan dahi dinleyecek dijital göçmenlerden katbekat fazla olmasına şasıramıyorum.

    çare skynet!

    ***

    edit: burdaki isimler ve twitter örneği birer sembol tabii, mesela bu entryi yazdiktan sonra terry pratchettin (kesssssin okumanız lazım) öldüğünü öğrendim, onu da yazabilirdim, illa ilim bilim olmasına gerek yok.

    milletler ve endüstriler ölçeğinde de, bireyler ölçeğinde de esktra kaynakların çoğunu boş işlere harcıyoruz, ben de dahil. spock gibi düşünmek veya mütemadiyen verimli olmak derdinde değilim, ama zeki bir canlı türünün ar-ge harcama oranı %2-3 ise, onun da yarısı birbirini daha çabuk öldürebilmenin yollarını bulmaya gidiyorsa, ona hala zeki bir tür demek mümkün değil. tatava yapmadan bir an önce skynet'i bitirelim, o da bizi bitirsin.

  • kendimi gördüğüm video. küçükken babam da gözünü çaldım der ağlardım. lan görüyon nasıl çalmış olabilir. zaten küçükken tek hayali dolmuş şoförü olmak isteyen bir çocuktan ne bekleyebilirsin. bence o ara beynimi çalmış babam geri de vermemiş. :d

  • malzeme maliyeti son derece ucuz bir tatlı bu. yapımı da kolay, yani öyle baklava gibi, ne bileyim belki bir pasta gibi bile zahmeti yok. ama yine de ortalama bir kebapçıda dünyanın parası veriliyor buna.

    künefeyi çok severim. antakyalı bir usta kadar olamam elbet ama evde kendi çapımda da yaparım. hatta dün akşam da yaptım.

    250 gram yaş kadayıf aldım: 1 lira.
    1 kiloluk paket halinde şavak marka künefe peyniri aldım: 7 lira. çeyreğini falan anca kullandım: yuvarlak hesap 2 lira diyelim.
    3-4 çorba kaşığı tereyağı kullandım. 250 gram olsa: 3 lira.
    2 bardaktan az da şeker kullandım: 1 lira.
    ateş, su, üzerine serptiğim fıstık, yaparken harcadığım emek, bulaşık vs. de 1 lira olsun.

    toplam: 8 liraya dışarıda 6 kişilik diye satılan boyutta 30 cm. çapında tavayla künefe yaptım. dışarıda yesen 40-50 liradan aşağı tutmaz.

    tavsiye ederim, yapımı da kolay, evde yapın yiyin canınız çektikçe.

    kendi tarifimi de vereyim.

    en önce 2 bardak suya 2 bardak şeker katıp kaynatıyorsunuz, şeker eriyip kaynamaya başladıktan sonra karışımı ocaktan alıp soğutuyorsunuz. o bi kenarda dursun.

    tereyağını eritiyorsunuz. büyük bir kabın içine koyduğunuz kadayıfları elinizle ufalayıp parçalıyorsunuz ve erimiş tereyağını kadayıfların üstüne döküp iyice ovalaya ovalaya kadayıfa yediriyorsunuz. tavayı alıp dibini katı tereyağı ile iyice yağlıyorsunuz. daha sonra tereyağlı kadayıfların yarısını ince bir kat olarak sıkıştıra sıkıştıra tavanın dibine yayıyorsunuz. üstüne peyniri elinizle ufalıyorsunuz. en üste kalan kadayıfları yayıp elinizle iyicene sıkıştırıyorsunuz ve ateşe koyuyorsunuz. pişmiş gibi kokmaya başladığı zaman büyük bir tepsi, tabak vs. ile dikkatlice, kırmadan tavadaki künefeyi tabağa alıp ters çevirip tekrar tavaya koyuyorsunuz. orası da pişmiş gibi kokunca altını kapatıp künefe daha sıcakken ılık şerbeti üstüne veriyorsunuz. fıkır fıkır fıkır ede ede içine çektiriyorsunuz. üzerine toz antep fıstığı serpiyorsunuz.

    afiyet olsun.

  • odamı yeşile boyamış.
    o damı yeşile boyamış.
    o, damı yeşile boyamış.
    o da mı yeşile boyamış?

    yukarıdaki 4 cümlenin anlamı da aynı diyorsanız benim daha söyleyecek bir şeyim yok. de/da, noktalama işaretleri, her ne geliyorsa aklınıza dilde olmasının bir nedeni var işte, niye kullanmamak için bahane üretiliyor anlamıyorum!