hesabın var mı? giriş yap

  • benim lan bu. hayatımda yediğim en kötü yafta da bu. cumartesiler gelmesin istiyorum amk. korkulu rüyam oldu bu artık benim. her cumartesi sol frame'e çakılı kalıyor bu başlık. yok ''böyle ezikler var mıymış?'', yok efendim,'' onlara kızmayın, teselli edin''. ulan ibiş bunları barda, clubda kızları tost yaparken mi yazıyorsun? belli ki sen de evdesin. kime lan senin havan?

    eskiden sadece cumartesi akşamı bu başlığa entryler girilirdi, şimdi salıya perşembeye kadar uzadı amk. cumartesi gecesi bitirin şu işi nolur?

  • birkaç hafta önce gittiğim dermatoloğun beni antibiyotik yazarak gönderdiği ve iki hafta sonra gene görüşelim dediği bu illetten nihayet kurtuldum. siz de halk arasında dilden dile yayılan kocakarı yöntemlerini denemeyi -ki işe yaramadıkları tecrübeyle sabittir- ve dahi eşekliği bırakıp hemen bir ortopediste gözükün. evet garip gelebilir ama ortopediste görünmelisiniz. eğer bir dermatoloğa giderseniz hayatında ilk kez batık tırnak gören normal bir insan gibi yaranıza bakıp, antibiyotik yazarak size eve gönderecektir. eğer bir genel cerrahi uzmanına giderseniz anında tırnağınızı çekecektir ve çektiğiniz acıyı sadece birkaç hafta ertelemiş olacaksınız. eğer bir ortopediste giderseniz ayağınızı güzelce uyuşturduktan sonra siz tavandaki desenleri incelerken tırnağınızın batan kısmını güzelce kesip çıkaracak, tırnak yolunu güzelce düzeltecek ve tırnak ile deriyi bir güzel dikecektir. bir hafta sonra dikişleriniz alınacaktır. ve siz de yeniden bir ayağınızla diğer ayağınızdaki çorabı çıkartabilmenin eşsiz hazzını hissedeceksiniz. benden söylemesi.. dileyenlere benim gittiğim ortopedistin ismini verebilirim. dediğine göre şu ana kadar revizyon yaptığı en kötü ayak benimkiymiş.

  • (bkz: nuri leflef kundura cilası)

    pazar öğleden sonraları ayakkabıları, serili gazetelerin üzerinde boyarken o tanıdık koku yayılırdı eve. fırçayı sallarken keyifli keyifli ıslık da çalardı bazen. boya sandığıyla sokaklarda gezdiği çocukluk yıllarını, öğle sıcağında bir ağacın altında içtiği gazozun tadını hatırlatıyordu belki de. yeni yeni anlayabiliyorum canım babam; biz büyüdük, sen gittin. mekanın cennet olsun.

    edit: mesajlarıyla yüreğimize dokunan tüm dostlara selamlar...

  • ben yaptım bunu. kızım 1,5 yaşındayken fiyatını, türkiye'ye göre ucuz buldum aldım. haa ne oldu, eve ilk getirdiğimde hatun alay etti. kızım hareketli bir cihaz olduğu için korktu. oynamadı. (robotla da oynamamıştı) ben oynadım. sonra uzun süre durdu bir köşede. yaklaşık 3 ay sonra kızım tekrar gördü, çekinerek bakıyordu. hadi oynayalım dedim, başlangıçta korktu ama sonra arabayı onun arkasından takip ettirmek suretiyle kovalamacalı oyun icat ettik. artı pilleri bitince hemen "baba pi" diyerek pillerini değiştirmeye çalışıyor. (bilim kadını potansiyeli var :) velhasıl kelam oynuyoruz biz kızımla arada sırada. yani herhangi bir problem yok şimdilik.

  • sıfır gluten, sıfır lektin, kuruyemiş yok, süt ürünü yok, abur cubur yok, sıfır meyve.

    lektin nedir diye baktım, fasülye, barbunya, nohut, mercimek, domates, patlıcan, yer fıstığı, buğday, tahıllarkn tümü lektin içeriyormuş.

    la olm bunları bile yemeyecekseniz niye geldiniz bu dünyaya amk. avuç avuç toprak yiyin bari.