hesabın var mı? giriş yap

  • kayıt için falan anneniz ya da babanız yanınızda gelirse ondan utanıp iki metre önünden yürümeyin, suratınızı asmayın. farkedilirse hem siz çok komik bir duruma düşersiniz hem de onlar çok üzülür. o iki metre önden yürüdüğünüz üniversite yollarına onların desteğiyle geldiğinizi de unutmayın sakın. tamam mı çocuklarım.. hadi öptüm yanaklarınızdan.

  • adam maddi manevi kendini tiyatroya adamış, muhalifliğini korkmadan sergileyebiliyor ve halkın büyük bir kısmı tarafından seviliyorken kavuğu hak etmediğini düşünmek haksızlık olur.
    tiyatronun yeni kavuklusuna merhaba diyoruz.

    bonus: kavuğun münir özkul’dan ferhan şensoy’a geçişi ve sonrasında yaşananlar izlemenizi tavsiye ederim.

  • ilk başladığından beri dinliyorum ve bir bağımlılık haline geldi bende. ucunun de butun konularda hep uc noktalarda karakterlerde olmasi hoşuma gidiyor. mesut her zamanki gibi cok iyi modere ediyor ve zaman zaman kahkaha da arttırıyor. anlatanadama olan negatif düşüncem bu podcastle değişti. eskiden keşke bu sektöre yönelmeseydi diye düşünürken şimdi cok iyi bir katalizör görevi görüyor ve fazli ile bazen de mesut'un simarmasini sağlıyor. fazli ise bu podcastin yıldızı. fazlı'yi bu kadar sevme sebebim samimiyeti, doğal komik olmasi mi yoksa cehaleti mi bilmiyorum. ama bana utanma hissini yaşatırken de kahkahalar atmama sebep oluyor. sanki michael scott'ı(bkz: the office) izliyor gibiyim. ellerine dillerine sağlık.
    not: her bölümde ve baska ortamlarda(rabarba ve cimen show) anlatanadamin standuplarini õvmeleri tuhaf kaciyor. ya anlatan bunu istiyor, ya da arkadaşları anlatana destek olmak istiyor ama bu insanların onun daha az komik(bence biraz oyle) oldugunu düşünmelerini neden oluyor.

  • lojmanlar yöresi özellikle bu mevsimde muhteşem güzelliktedir. çeşit çeşit, renk renk, burcu burcu. kokudan aklınızı alır oradaki ağaçlar. özellikle odeon'un önündeki düzlükte yer alan çim alan, keşfedilmeyi bekleyen bir çömlek bizans altını gibi kıymetlidir. şükür ki bilkent öğrencileri "ne duracam okulda, c180 kompresör'üme atlar, giderim park caddesi'ne" kafasında olduğu için 'arayan' ve kampüste vakit geçiren adam için o güzel yerler hep bakir kalır.

  • her sabah içinde bulunduğum durum.

    müthiş bir alışkanlık, öneririm.
    her sabah 5.30'da alarm kurmadan uyanabilen bir bünyeye sahibim.

    yüzümü yıkamamla beraber brezilya'dan getirilmiş, türk artisanlarca işlenmiş ristretto kokusu 5.35'e ayarlı espresso makinemden yükselip tüm evimi sarıyor. (nerede işlendiğini sormak isteyenler mesaj atabilir)

    hızlıca kahvemi içip koşu kıyafetlerimi giyip oturduğum özel güvenlikli sitenin yüksek duvarları arasında koşumu yaparken, bir yandan bloomberg'deki son haberleri dinliyorum kulaklığımda.

    35 dk civarı süren bu koşu esnasında gece piyasalarda ne olmuş bitmiş, kendimi update ediyorum.

    deneyin, siz de müptelası olacaksınız bu alışkanlığın.
    her şey kafada bitiyor, insanın biraz motivasyonunu yüksesdlsldakgkads..

    şaka şaka, gıpta ile baktığım insandır kendisi.

    bana gelecek olursak, ben sabah alarmı 18 defa snooze etmeden güne başlayamayan insanım :)

  • 8000 dolara 2 kisi uc ay boyunca uzak dogu'da kral gibi yasarsin. tayland, endonezya, malezya, vietnam, singapur, kambocya, filipinler birinden digerine gecersin. boyle bir parayi bedava kokteyl icmek icin bir tatil koyune vermek tek kelimeyle vizyonsuzluktur.

  • ah ulan ah! hayattaki tek başarısı, ilkokul çağlarından beri, kurs, özel hoca, kolej derken kafasına vurula vurula öğretilen ingilizce olan, ezik ergenlerimizi tatmin etmemiş.

    adam iyi bir yerden mezun mu? mezun...
    dünyaca ünlü bir yönetmen mi? evet...
    ingilizce biliyor ve derdini anlatabiliyor mu? evet...

    fazlasını da sen başar o zaman, ergen kardeşim!