hesabın var mı? giriş yap

  • entrylerin çoğunluğu bıkkınlıkla dolu. insan biraz kafa yorsa evliliğin bi rutinden ibaret olduğunu anlar. ne sanıyordunuz ki?

    bu size taa çocukken öğretilen bi şey. küçükken hiç mi evcilik oynamadınız? kızlar o oyunlarda neyse evlenince aynısını yapıyor.

    ''ben meğersem yemek hazırlıyormuşum, sen de o sıra işten gelmişsin. bu da senin iş çantanmış. kapıyı çal şimdi'' gibi cümleleri hiç mi duymadınız çocukken? bak o oyunlarda bile ne olacağı üç aşağı beş yukarı belliydi. o oyunlarda bile talimatı kadından alıyordunuz. evlenince de alacaksın. gerçi doğru, evcilik oynamaktan çoğu zaman sıkılırdı çoğu erkek çocuğu. hemen doktorculuk oynardı. evet. sizin de ne olduğunuz taa çocukkenden belliymiş.

    bugünü de bu haklılığımla bitiriyorum.

    edit akbayram: ben hic evlenmedim. sadece iyi gozlemliyorum.

  • sık sık yaptığım eylem. aha lan bunun fiyatı iyiymiş deyip, yeni sekmede falan açıp, uzun süre açık bırakıyorum sekmeyi ama sonra kapatıyorum. arada bir şımarıp pahalı arabalara da bakıyorum. öyle işte.

    ekleme: araba aldım, hala bakıyorum.

  • gelin damat fotoğraflarında rahatça gelinin gözlerinden okuyabildiğiniz şimarıklık. gelinlerin çoğunun gözlerinde "hayatımın aşkını buldum" mutluluğu yoktur dikkat ederseniz. hepsinde "nasıl elde ettim ama ahaha çatlayın" temalı fettan bakış vardır. bir zafer edasıyla gülümser. damadın yüzüne bakmaz. arada poz verirken bakıyormuş gibi yapar. fırsat bulursa aynada kendini izler. hobbidik hobbidik oynar vs. saçında bir toka çıksa düğünüm mahvoldu diye etrafındaki herkese hayatı zindan ettirir. off içim bayıldı yine anlatırken...zavallım adamlar da hep videolarda fotoğraflarda suratında şaşkın bir ifadeyle hep geri planda kalmıştır. belki de o an hayatı sorgular " ne biçim bi kadınla evleniyorum ben" diye... sanki bir figüranmış ya da bir aksesuarmış gibi düğün boyunca yanında takılır.

    neyseki aynı kraliçe havası, etrafa emirler verme, harcamalar yaptırma ve gösterişi en geç 2 yılda son bulur. yerini pişmanlıklar alır.

  • - at kaç para biliyon mu yiğenim...

    yıl 2008 eskişehir

    vakti zamanında öğrenciyiz, şimdi adını vermeyim ama bilen bilir ucuz yemek için gidilen yerlerden birindeyiz. arkadaşlar ve ben toplamda dört kişi oturmuş önce çorbalarımızı içmişiz. sonra ben ve bi arkadaşım ciğer tava ve pilav, birimiz ıspanak, birimiz ise az tas kebabı ve pilav siparişi verdik.

    tas kebabı yiyecek olan arkadaş çömez. hem şehre hem okula hem mekana yeni yeni alışan bir genç. neyse siparişler geldi yemeğimizi yedik. kasaya gittik sıra sıra herkes yediğini öderken en son çömez arkadaş tas kebabının fiyatını öğrenince (3.5 tl) şaşırdı.
    çömezliğini belli edecek ya illa "eheuhuee amca ya tas kebabını at etinden mi yapıyonuz ehuhee" dedi.

    kasada duran yaşlı bey amca gözünü çömeze dikip "at kaç para biliyon mu yiğenim" diyince çömez arkadaş liyakatını alıp çömezlikten eskişehirliliğe yükseldi.

    gel zaman git zaman o masada yemek yiyenlerden birisi belediyede işe girdi.
    o lokantanın aracının eskişehir girişinde paketlenmiş halde bir ton köpek eti ile yakalandığını haber aldı.

    ve o gün biz de anladık ki at eti köpek etinden pahalı.

  • benim sevmediğim bi şeysi var bunun. çok minik, aslında kimse farketmiyo muhtemelen ama, benim biraz sinirime dokunuyo.

    akşam eve geliyorum, yatana kadar ses telleri pasif, yatarken zaten pasif, sabah kalkıyorum, alelacele işe gidiyorum, teller hala pasif. iş yerinde, belki bi 15-20 saattir hiç hareket görmemiş ses tellerim, ilk rasladığım iş arkadaşıma günaydın derken bi garip oluyo, çatallı gibi garip bi ses çıkarabiliyo. yarım öksürük/boğaz temizleme gibi bişiden sonra sorunsuzca günaydın diyebiliyorum ama akabinde.

    bu durumdan zerre haz etmediğim için sabahları işe giderken yolda, bi kere bile olsa mutlaka "aaa eee ooo öööö uuu üüüü ıııı iiii" diyorum. en fazla 5saniyemi alıyo.

    çok küçük hesapların adamı diye milletle dalga geçiyodum. şimdi şu halime bak.

  • video.

    açıklamaları da şöyle.

    --- spoiler ---
    i ran away 12 days ago. my village is close to kobani. when everything began we were told to run away. my uncle who is 80 years old was unable to come with us and he was killed by isis in his home. we then walked away to the turkish border but recep tayyip erdoğan and his soldiers didn't allow us to cross the border. they were also killing us. generally they are the ones that are responsible for everything that's happining to kurds now. it was turkish soldiers that killed many of my friends. we only hoped that god will save us. neither erdoğan nor turkey will help us. an 8 year old girl was raped by isis fighters. that really happened. then they killed her and left her body in the street.
    --- spoiler ---

    çevirelim.

    *****
    12 gün önce kaçtım. köyüm kobani'ye çok yakındı. herşey başladığında kaçmamız söylendi. amcam 80 yaşında olduğu için bizimle gelemedi ve evinde ışid tarafından öldürüldü. biz de türk sınırına gittik fakat recep tayyip erdoğan ve askerleri sınırı geçmemize izin vermediler. onlar da bizi öldürüyorlardı. zaten genel olarak kürtlere yapılan herşeyin sorumlusu da onlardır. türk askerleri birçok arkadaşımı öldürdü. tek umudumuz allah'ın bizi kurtarmasıydı. ne erdoğan ne de türkiye bize yardım etmeyecek. 8 yaşında bir kız ışid askerleri tarafından tecavüze uğradı. bu gerçekten oldu. sonra onu öldürdüler ve ceseti sokağa bıraktılar.
    *****

    video 8 ekim'e ait, rt genelde günü gününe haber yayınlayan bir tv. 12 gün önce geldi ise ya 27 ya da 26 eylül'de girmiş içeri. sınır ise 19 eylül'de açılmıştı.

    kendisi farkında mı bilmem ama bu açıklamaları 2.000.000 insanın ve kendisinin sığındığı türkiye'den yapıyor.

    insanda bir minnet duygusu olur.
    evet, biz ölmek üzereydik, buraya kaçtık, türkiye mecbur olmamasına rağmen bizi içeri aldı ve artık güvendeyiz der.

    yok, demiyorlar arkadaş.

    hem hangi türk askeri herhangi birinizi vurdu sınırda?