ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
sakız
-
- “dubble bubble” dünyadaki ilk balonlu sakızdır. “fleer company” isimli şirketin kurucusu “frank fleer” 1906 yılında “blibber blubber” adını verdiği bir sakız üretmeye çalıştı. ancak ortaya çok yapışkan ve çiğnemeye çok da uygun olmayan bir ürün ortaya çıktı. fleer’da muhasebeci olarak çalışan “walter diemer” boş zamanlarında farklı tariflerle denemeler yapmayı severdi. walter diemer bir gün normal sakız kadar yapışkan olmayan, çiğnemeye uygun ve esneyebilen yapısıyla baloncuklar yapmaya müsait bir formül buldu. ancak ne yazık ki walter diemer bu tarifi kaybetti ve aynı tarifi bulmak için tekrar denemeler yapmaya devam etti. yaklaşık 4 ay sonra kaybettiği tarifi tekrar buldu ve 1928 yılında balonlu sakız ortaya çıktı. ümit verici gözüken bu karışımdan ortaya çıkan sakızı test etmek için yerel bir şekerleme dükkanına 100 adet pazarlardılar. daha ilk günden bütün sakızlar tükendi. daha sonra şirket, sakızı “dubble bubble” olarak pazarlamaya başladı ve satışlar ilk yılda 1,5 milyon doları aştı. birçok kişi sakızın ismini “double” olarak yanlış yazmaktadır. doğrusu: “dubble”. walter diemer, bu yeni sakızı ortaya çıkarırken pembe gıda boyası ellerinde mevcut olan tek renkti. bu yüzden ilk balonlu sakızın rengi de pembeydi. günümüzde de en yaygın balonlu sakız rengi pembedir. ayrıca walter diemer emekli olduktan sonra, bu balonlu sakız tarifini tesadüfen bulduklarını da itiraf etmiştir.
- sakızdan büyük baloncuklar çıkarmanın sırlarından biri, sakızı yavaş üfleyerek şişirmektir.
- dünya çapında her yıl yaklaşık olarak 100.000 ton sakız çiğnenmektedir.
- california’da, yoldan geçenlerin duvara yapıştırdığı sakızlarla kaplı “bubblegum alley” isminde bir sokak var.
- yutulan sakız vücudunuz tarafından sindirilemez ve parçalanamaz. ancak sakızın 7 yıl midenizde kalması gibi bir durum da söz konusu değildir.
- sakız çiğnemenin, stresi azalttığı ve üzerinde çalıştığınız işe daha iyi odaklanmanıza yardımcı olduğu söylenir.
- guinness rekorlar kitabına göre şimdiye kadar sakız şişirilerek yapılmış en büyük balon.
- antik yunanlar bir reçineden yapılmış sakızı çiğneyerek stresten kurtulduklarına inanıyorlardı.
- bir matematikçi, bir zamanlar amerikalıların her gün sakız çiğnemek için harcadıkları enerjinin 10 milyon kişilik bir şehri aydınlatmak için yeterli olduğunu hesapladı.
- saçınıza yapışan sakızın, fıstık ezmesiyle ovalanarak çıkarılabileceği söylenir.
- kuzey amerika’da çocuklar, sakız için her yıl yaklaşık yarım milyar dolar harcıyor.
- bilim insanları isveç’te 9000 yıllık bir sakız buldular.
- insanlar, dünyada sakız çiğneyen tek canlılardır.
- sakız, başlangıçta elle yapılarak üretilmişti. günümüzde ise neredeyse bütün sakızlar makinelerle üretilmektedir.
- birçok diş hekimi, hastalarına şekersiz sakız çiğnemelerini öneriyor.
- sakız çiğnemenin kulakta oluşan basıncı hafifletmeye yardımcı olduğu da söylenir.
kaynakça
https://www.cbc.ca/…even-fun-facts-about-bubble-gum
https://www.uselessdaily.com/…bout-bubble-gum-list/
https://chewsygum.com/…fun-facts-about-chewing-gum/
https://www.slideshare.net/…facts-about-chewing-gum
http://www.chewinggumfacts.com/
https://www.gumball.com/…s/history-of-dubble-bubble
ekşi itiraf
-
banyodan çıktıktan sonra, kremler, kokular falan sürünüp tertemiz olduğumda, kendimi kokluyorum bazen, saçlarımı kollarımı falan. sapık değilim hayır. ama böyle anlarda bu temizliği biriyle paylaşamadığıma çok üzülürüm. birinin omzuna yatmışken onun burnuna gelen saçlarımın kokusunu alamamasına, sarılırken buram buram o kokuyu duyamadığına, o karşıdakinin kokumu içine çekerkenki halini göremediğime çok üzülürüm. onca temizlik boşa gitmiş gibi gelir.
o nedenle belki de en güzel iltifatlardan biridir benim için ''çok güzel kokuyorsun'' denmesi. koku çıkmaz çünkü akıldan.
manyaklık bedava.
bu sefer 1999 depremi gibi olmadı çok şükür
-
bunu deprem bölgesine gidip oradaki insanlara söylesene aslanım. çıktığın yere göndersinler seni.
seyfi dursunoğlu
-
erol evgin: asena'nın çocuksu bi yanı var.
s. dursunoğlu: evet, gerizekalı.
110 kilo olup hala tek taş isteyen kadın
-
ağırlığınca altın da isteyebilirdi, bence makûl bir zevcedir.
kadıköy anadolu lisesi
-
kadıköy anadolu lisesi, henüz okurken anlaşılamasa bile, kişiye ileriki yaşamında kendisini diğerlerinden ayıracak farklı bir dünya bakışı kazandıran; mezun olduktan sonra kaç yıl geçerse geçsin, her daim insanın burnunu sızım sızım sızlatan; üzerine lisans, yüksek lisans, ne yapılırsa yapılsın, her zaman "okul" denince akla ilk gelen yerdir.
kalabalık metrobüs duraklarından uzak durun
aşıdan sonra duş yasağının nedeni
-
ahauejahaa sagdan soldidn ahehaxhjsbebs.
ya arkadaş bu nasıl bir mal nesil,nasıl bir gerizekalı nesil.
lan denyo,adamın söylediğini,aşı vurulurken hemşire söylüyor a beynini s..
adam da haklı olarak sebebini merak etmiş,sen neden birşey hakkında fikir sahibu gibi atlıyorsun tiktokcu.
8 kasım 2016 abd başkanlık seçimleri
-
5 kere daha ''abd'yi başkanlar değil sistem yönetir'' yazılırsa 2 aday da seçimden çekilecekmiş.
marilyn manson
-
allah allah ya, çok da efendi bir çocuktu, hiç beklemezdim, melek görünümlü şeytan çıktı. bu devirde kimseye güvenilmiyor.
vahdettin
-
son osmanlı padişahı vahdettin'i, bütün tarihi gerçekler ortadayken, hakandı, halifeydi, şahbabamızdı, milletine aşıktı vs.. diyerek övmenin tek sebebi kendisinden sonra kurulan cumhuriyetten, ve özellikle ülkenin laik bir karakterde olmasından nefret etmek olmalı. yoksa kendisine en büyük sempatiyi duysanız bile hakkında yapabileceğiniz en insaflı objektif yorum 'hiç beklemediği halde kendini oturur bulduğu tahtı dolduracak kapasitede biri değildi' olabilir.
sığındığı ingilizlerin himayesinde yaşasaydık, bağımsız olmayaydık da yine de başımızda bir halifemiz bulunaydı gibi düşüncelere kapılan arkadaşlara ingilizlerin aynı dönemde (birinci dünya savaşı sonrası) hindistanda yaptıklarını, çin'de japon-ingiliz çekişmesini ve çinlilerin çektiklerini okumalarını tavsiye ederim. eğer hala ingilizlerin insaflı efendiler olacağını düşünüyorsanız belki şu anektod o dönemde batının osmanlıyı nasıl gördüğünü anlatır size:
vahdettin ingiltere'ye sığındıktan sonra ünlü amerikan şovmeni, barnum&baily sirkinin sahibi p. t. barnum ingiliz kralı 5. george'a telgraf çeker, 'size sığınan padişah ve karılarını sirkimde sergilemek istiyorum, kendileri için çok iyi ücret öderim' der. kral george buna çok güler, telgrafı pek çok insana okutur, epey eğlenir. (kaynak: lord kinross'un osmanlı tarihi)
bugün barnum'un sirki yok, ama vahdettin'in peşinden şevkle gitmek isteyenler kendilerini internette sergileyip kimilerine eğlence kaynağı yaratmaya devam ediyorlar.
1990 yazından akılda kalanlar
-
annemin birden bire yaslandigi yaz.
uc kardesiz. annem gundelige gidiyor. babam kumarbaz. evden annemin pazara gidip en ucuzundan haftalik sebze ve para kalirsa da biraz meyve alalim diye biraktigi parayi bile alip kumara yatiriyor. evin kuytu koselerinde sabahlari annem, ogleden sonra babam; biri surekli bir sey sakliyor, digeri surekli onu bulup, kumara yatiriyor. sonra annem, paralari karsi komsu melahat teyzelere birakmaya basliyor.
o arada, annem surekli bizimle pazarlik halinde: ''okuyacaksiniz, meslek sahibi olacaksiniz. bizim gibi olmayacak hayatiniz.''
''tamam anne'' diyoruz. tamam anne. yeter anne. yeter baba. yeter baba! bunu en cok kucuk abim soyluyor. ben pek sesimi cikaramiyorum. korkuyorum.
buyuk abim o yaz askeri okulu kazaniyor. yazili sinavdan sonraki diger sinavlara girsin diye annemle babam, bizi birakip bursa'ya gidiyorlar. spor ayakkabisi olmadigi icin yalin ayak kosarak kazaniyor kosu sinavini. babam gururlu: "ciplak ayakla bile gecti butun cocuklari." sonra diger sinavlari da kazaniyor ama annem fikrini degistiyor. ''askeri okula gonderemem daha cok kucuk'' diyor komsulara. ama lıseye yazdirmak icin ceket lazim. okul ceketi cok pahali. para yok. hic mi yok? hic yok. sonra kapi kapi dolasiyor tum akrabalari: cocugunuza kucuk gelen lıse ceketi var mi? kimsede yok. hic mi yok? hic yok.
''daha ceketi bulamiyorsun, nasil okutacaksin ki'' deyip vazgeciyor. ve abim bursa'ya bir daha goturuluyor. donus yolunda annem yaslaniyor. 3.5 saatte genc bir kadindan yasli bir kadina donusuyor. geri dondugunde cok sasiriyorum. ama soramam. kizabilir.
kayit icin bir kontrat imzalamamiz gerekiyormus. eger olur da abim okulda duramaz, mezun olmadan once ayrilmak isterse taahhütnamede belirtilen miktarda parayi odemek zorundaymisiz. iki de kefil istiyorlar. kefillerden biri annemin yegeni: imam. digerini bulamiyoruz. sonra bir komsumuz ''ben imzalarim'' diyor. onlar da fakir ama ''imzalarim ben'' diyen ali abi itfaiyeci. memur oldugu icin imzasi gecerli. sonra ali abi cok genc yasta kalp krizinden oldu. ailece hala dua ederiz ona. sonra...sonra daha baska bir suru hikaye.
o yazin sonunda abimi gormeye gidiyoruz. cok guzel bir bahcedeyiz. heyecanla bekliyoruz. kapilar acilacak. ogrenciler bahceye cikacak. ve iste aciliyor tum kapilar: birbirinin ayni yuzlerce cocuk. hangisi abim anlayamiyorum. hepsi ayni kiyafet icinde. saclari ayni sekilde kesilmis. sonra kalabik arasindan yavas yavas yaklasiyor abim. onu gorunce neden bilmiyorum agliyorum. abim degil sanki. pazardan alinma ayakkabilarimdan birinin numarasi kucukmus: o gun ilk kez giydigimden daha once anlamamistik. ayagimi acitan ayakkabiyi cikariyorum. beyaz corabimda kan.