hesabın var mı? giriş yap

  • 20 yaşındaki bali bağımlısı gençlerin nöbet kulelerinde mangal yaptığı bir ordu değildir.

  • sanirim herkes hoslandigi, begendigi kisilerle bulusmus ama ben bu deneyimi en yakin arkadasimla yasamistim.

    12 yasinda bi sims forumunda (bkz: simaniac com) tanismistik. bir iki seneye, artik ne konustuk, nasil yakinlastik cok hatirlamasam da, yakin arkadas olduk. internete girdigimde ilk yaptigim msn'i acip online mi diye bakmak olurdu. aramizda 4 yas vardi ama en az benim kadar cocuksuydu, muhabbetimiz cok cocuksu ve tatliydi. sanki kardesimle konusuyormus gibi hissediyordum. birlikte super kahraman oldugumuzu hayal ederdik, ayni online oyunlari oynardik, ayni animeleri izlerdik, tanistigimiz forumdaki insanlari cekistirirdik. okulda da cok yakin arkadasim vardi ama onu en az okul arkadaslarim kadar cok seviyordum, baskalariyla paylasamadigim seyleri onunla paylasiyordum.

    sonra ben liseye gectim, o universiteye gecti. ben lise 1 ve 2de cok arkadas edinemedim, diger arkadaslarim da baska liselere gitmisti. kendimi yalniz hissediyordum. o ise universitedeki bolumunden memnun degildi, cift anadal yapmaya calisiyordu, dolayisiyla cok fazla calismasi gerekiyordu. ben cok mutsuzdum, onun da mutsuz oldugunu tahmin ediyorum, cok belli etmezdi boyle seyleri. okuldan doner donmez internete giriyordum, msn'de saatlerce konusmak icin can atiyordum. okuldakilerin ergen muhabbetlerinden sonra birlikte yaptigimiz cocuksu muhabbetler bana cok iyi geliyordu.

    derken lise 3'e gectim, hala okulda kendimi yalniz hissediyordum. 6 senedir arkadastik, artik en yakin arkadasim olmustu. hep ergenken soyledigimz bir sey vardir ya "beni en iyi anlayan oydu" diye, benim icin o insandi. fakat ben ankara'da yasadigim, o istanbul'da yasadigi icin hic bulusmamistik. o senenin temmuzunda bir dugun icin ilk kez istanbul'a gittim, hemen bulusma karari aldik. birlikte benim kaldigim otelin cevresinde dolandik, ozsut'te tatli yedik. bır suru fotograf cekildik. ikimiz de biraz utangactik fakat cok eglendik. yolda annemlerle karsilastik, annem ve babamla tanisti. annem "seninle yasit gibi duruyor, dedigin kadar cocuksu ve neseliymis" dedi onun icin. o gun uzulerek ayrildik.

    dort ay sonra bir gun, sebepsiz yere okuldan kacip eve geldim. msn'e girer girmez ortak bir tanidigimiz bana bir link atti. linki actim. linkte arkadasimin okula giderken trafik kazasi gecirdigi, kamyonun altinda ezildigi ve hayatini kaybettigi yaziyordu.

    o gun hem hafizama kazinmis, hem de surekli agladigim icin biraz bulanik. annemin "keske o gun sizinle karsilasmasaymisim, o kizla tanismasaymisim" diyerek benimle birlikte agladigini, abimin beni alip ozsut'e goturdugunu, orda birlikteyken yedigimiz tatlidan yedigimi hatirliyorum.

    uzerinden 5 sene gecti, onun vefat ettigi yastan 1 yas buyugum. hala arada onu animsatan bir sey oldugunda aglayabiliyorum. fakat bunun disinda onu dusundugumde hep gulumserken buluyorum kendimi. oldugune uzulmektense onu tanimis oldugum icin, bana kattigi seyler icin mutlu oluyorum.

    en cok da o olmeden once bir kez olsun gorusmus oldugumuz icin mutluyum. o gun utanip haber vermesem, o da uc saat otobuse binip yanima gelmese bir zamanlar en yakin arkadasim olan insani hic gormemis olacaktim. ve hayatimin o donemiyle ilgili bir seyler hep eksik kalacakti.

  • bence bunun sebebi kargo şirketleri. kargo şirketleri kutuları o kadar kötü taşıyorlar ki amazon risk almamak için böyle bir yola başvuruyor.

  • uykuluk hayvanların timus bezlerinin, mutfak dilinde ki adidir. timus bezi bademciğin biraz altında, bulunur ama benzer bobrek ustu bezleri de araya karistirilmaktadir. vucuda dis mihraklar ile nasil savasilacagini ogretip sonra yavasca yok olur, o yuzden koyun degil kuzularda daha buyuk ve daha lezzetli olur. sutluce 90'lara kadar istanbul mezbahanelerini barindirdigi icin, buraya gelip giden alicilarin ve iscilerin ayakustu yedigi bir lezzet olarak burada unlenmistir, yani aslinda en degerli yeridir, kimlerin tercih ettigine bakacak olursak. nedense sadece bizde yeniryormus algisi vardir ama ingilizce 'sweetbread', fransizca 'le ris de veau' ozellikle fransiz mutfaginda cok onemli bir yer kaplar. her hayvanda bulunsa da en lezzetlisi 2 yasini gecmemis erkek kuzularda bulunur.

    artik adam gibi yapan ne yazik ki kalmadi, cok populer oldu. ciğ almak ise imkansiz oldu zira restaurantlar, lokantalar ve tezgahlar bundan 1 yil sonra kesilecek kuzuyu bile ayirmis bulunmaktalar. dana ise ancak cok cok iyi teknik ile harmanlanirsa bir seye benzer, oyle izgaraya atip ekmek arasina koyarsaniz, uykuluktan nefret edersiniz.

  • sözlükte allahlığa soyunmuş, insanları yargılayan varlıkları gösteren kişidir. bildiğim kadarı ile, insanların ibadetlerini islam dininide sadece allah sorgulayabiliyor. ki kim evinde ne yapıyor onu da sadece o biliyor. bildiğim kadarı ile.

  • - alooo ??

    - türk telekom müşteri temsilcisi ayşegül, buyrun ?

    - ayşegül hanım sözlüğe giremiyorum.

    - neyi öğrenmek istiyorsunuz ?

    - pena ?

    - gitar çalmak için kullanılan minik plastik garip nesne

    - peki teşekkürler.

    - rica ederim.

  • 92. oscar ödül töreni'nde, türkçesi aşağı yukarı şöyle olan bir konuşma yapan aktör:

    --- spoiler ---
    şu an çok minnettarım. aday olan diğer arkadaşlarımın hiçbirisinden veya bu salondaki başka bir kimseden yüksekte hissetmiyorum çünkü bizler aynı aşkı, sinema tutkusunu paylaşıyoruz. bu ifade biçimi bana en olağandışı hayatı verdi. onsuz [sinemasız] nerede olurdum, bilmiyorum. ancak sanırım [sinema yoluyla kendini ifade etmenin] bana ve bu salondakilere verdiği en büyük hediye, sesimizi, “sesi olmayanlar” için kullanabilme fırsatıdır. (bkz: anonymous for the voiceless)

    topluca maruz kaldığımız üzücü meselelerden bazıları üzerine epey düşünüyorum. sanırım zaman zaman farklı davaları savunduğumuzu hissediyoruz ya da öyle hissetmeye zorlanıyoruz fakat ben bir müştereklik görüyorum. bence ister toplumsal cinsiyet eşitsizliği ister ırkçılık ister queer hakları ister yerlilerin hakları ister hayvan hakları üzerine konuşalım; konuştuğumuz şey adaletsizlikle mücadeledir. konuştuğumuz şey bir ulusun, bir insanın, bir ırkın, bir cinsiyetin, bir türün; diğerlerini fütursuzca baskılama, tahakküm altına alma, kullanma ve sömürme hakkına sahip olduğu inancına karşı mücadeledir.

    bence doğal yaşamdan çok kopuk hâle geldik. birçoğumuzun suçlu olduğu şey benmerkezci bir dünya görüşüdür, evrenin merkezi olduğumuz inancıdır. doğal yaşama giriyoruz ve onu kaynakları uğruna yağmalıyoruz. bir ineği yapay olarak dölleme hakkına sahip olduğumuzu hissediyoruz ve doğum yaptığında, acı haykırışları apaçık ortada olmasına rağmen, bebeğini çalıyoruz. sonra da buzağı için ürettiği sütünü alıp kahvemize ve kahvaltılık gevreğimize koyuyoruz. ve sanırım kişisel değişim fikrinden korkuyoruz çünkü bir şeyi feda etmek, bir şeyden vazgeçmek zorunda kalacağımızı sanıyoruz. ama insanlar yaratıcı ve marifetliler. bence sevgi ve merhameti yol gösterici ilkelerimiz olarak benimsediğimizde tüm duyarlı (hissedebilir) canlılar ve çevre için faydalı dönüşüm sistemleri yaratabilir, geliştirebilir ve uygulayabiliriz.

    tüm hayatım boyunca alçak ve bencil biri oldum. zaman zaman acımasız, birlikte çalışması zor biri oldum ve bu salonda bulunan birçoğunuz bana ikinci bir şans verdiği için minnettarım. bence en iyi hâlimiz, birbirimizi desteklediğimiz zamankidir. geçmişteki hatalarımız nedeniyle birbirimizle hesaplaştığımız zamanki değil, gelişmek için birbirimize yardımcı olduğumuz zamankidir. birbirimizi eğittiğimiz, kurtuluşa doğru yönlendirdiğimiz zamankidir. bu, insanlığın en iyi hâlidir.

    17 yaşındayken kardeşim (bkz: river phoenix) şu sözü yazmıştı: “sevgiyle imdada koş, ardından barış gelecek."

    teşekkürler.
    --- spoiler ---

  • hırsızın elinde silahı görür görmez karşı tarafa belli etmeden elinin usulca silahına gitmesinin, tabancasını belinden çektiğinde silahın halihazırda kurulu olmasının, hırsız etkisiz hale gelip yere düştükten sonra yanına giderek ayağıyla hırsızın silahını elinden uzaklaştırmasının ve hırsızı etkisiz hale getirdikten sonra dışarı çıkarak hırsızın yardımına gelen kimse olup olmadığını kontrol etmesinin olayın ana karakterinin de bu tip durumlara yabancı olmadığını gösterdiğini değerlendiriyorum.