ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap
2002 öncesi isviçre gibiydik algısı
-
yanlış bir algı. 2002 öncesi türkiye gibiydik. şu anda ise neye benzediği belli olmayan, uçurumdan aşağı giden islamcı bir ülkeyiz.
bir başlık altındaki tartışmada herkese hak vermek
-
umarım alemin kerizi bir tek ben değilimdir. konu ne olursa olsun. ( siyasi, futbol, türk kızı/erkeği, troll'lemelerini devre dışı bırakarak konuşuyorum ) bir başlık altında ciddi bir şekilde dönen tartışmada taraf olamıyorum. ilk girilen entry'yi okuyorum ve direkt "e yani, adam %100 haklı" diyorum. karşıt görüşteki yazıyı okuyorum. bu kez de tıpkı bir yavşak gibi, derhal ilk entry'nin sahibi yazarı satıyorum. "he lan, bu doğru söylüyor, diğeri bok yesin aq" diyorum. böyle böyle yazılanların hepsini okuyorum. ve evet. hepiniz haklısınız lan :/
yani bu nasıl iş ben anlamadım. ruhumdaki gevşeklikten mi kaynaklanıyor. çok mu iyi niyetliyim yoksa. "yazık ya o da üzülmesin, tamam lan tamam o da haklı :/" diye mi düşünüyorum. bilmiyorum. sanırım benden kaynaklı bir tutarsızlık bu. o yüzden nerede bir gürültülü tartışma var, derhal damlıyorum başlığa. içiniz rahat olsun. en az 1 şukela oyunuz cepte. yazılanların hepsine artı oy veriyorum. herkes haklı abi napayım :/
yaşamaya dair
-
nazım hikmet ran'ın süper güzel bi şiiri..
1
yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak.
yaşamayı ciddiye alacaksın,
yani o derecede, öylesine ki,
mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
yahut kocaman gözlüklerin,
beyaz gömleğinle bir laboratuvarda
insanlar için ölebileceksin,
hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
hem de en güzel en gerçek şeyin
yaşamak olduğunu bildiğin halde.
yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
yaşamak yanı ağır bastığından.
1947
2
diyelim ki, ağır ameliyatlık hastayız,
yani, beyaz masadan,
bir daha kalkmamak ihtimali de var.
duymamak mümkün değilse de biraz erken gitmenin kederini
biz yine de güleceğiz anlatılan bektaşi fıkrasına,
hava yağmurlu mu, diye bakacağız pencereden,
yahut da sabırsızlıkla bekleyeceğiz
en son ajans haberlerini.
diyelim ki, dövüşülmeye değer bir şeyler için,
diyelim ki, cephedeyiz.
daha orda ilk hücumda, daha o gün
yüzükoyun kapaklanıp ölmek de mümkün.
tuhaf bir hınçla bileceğiz bunu,
fakat yine de çıldırasıya merak edeceğiz
belki yıllarca sürecek olan savaşın sonunu.
diyelim ki hapisteyiz,
yaşımız da elliye yakın,
daha da on sekiz sene olsun açılmasına demir kapının.
yine de dışarıyla birlikte yaşayacağız,
insanları, hayvanları, kavgası ve rüzgarıyla
yani, duvarın ardındaki dışarıyla.
yani, nasıl ve nerede olursak olalım
hiç ölünmeyecekmiş gibi yaşanacak...
1948
3
bu dünya soğuyacak,
yıldızların arasında bir yıldız,
hem de en ufacıklarından,
mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
yani bu koskocaman dünyamız.
bu dünya soğuyacak günün birinde,
hatta bir buz yığını
yahut ölü bir bulut gibi de değil,
boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.
şimdiden çekilecek acısı bunun,
duyulacak mahzunluğu şimdiden.
böylesine sevilecek bu dünya
"yaşadım" diyebilmen için...
çocuklarla girilen komik diyaloglar
-
mete - 3 yaşında
mekan eczane. mete hapşurur.
mete : sümüğüm aktı.
baba : burnum aktı demen gerekiyor oğlum.
mete : hayır burnum yerinde duruyor, sümüğüm aktı.
entry numarasını elle girmek
andımız tamam sıra türkçe ezanda
galatasaray'ın rte'nin huzuruna çıkması
-
aman beşiktaş ve fenerbahçe taraftarları, burada lütfen ''omurgasız, bilmem ne'' diye yazmayalım. yarın öbür gün kendi takımlarımız huzura çıkınca kıvırtmayı beceremeyiz çünkü. maalesef ülkede işler böyle yürüyor, bunun galatasaray'ı, beşiktaş'ı, fenerbahçe'si yok.
not: beşiktaş.
çirkin bir kadın olmak
-
erkek olmak gibidir. calismak zorunda kalirsiniz.
but you don't look turkish
-
+ but you don't look like turkish
- ay öyle miiiiiiiiiiiiiiiiiiii :)))
+ you look like an arab
- yhaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
zultanit
-
güneş ışığında yeşil ve tonları , mum ışığı ve akkor lamba ışığında pembeden kahverengiye kadar değişen renk tonlarına bürünen boxit madeni yan ürünü olarak sadece türkiye'de muğla'nın milas ilçesinde muhtelif madenlerde çıkan kristalin adı. turkish diaspore olarak da anılmaktadır.
zultanit diye satılan piyasada renk değişimine uğrayan "doğal olmayan" taşlar çokca bulunmaktadır. bunları bir çok çeşidi olmasına karşın sentetik olan renk değiştiren taşlar güneş ışığında mor veya kırmızı renk almaktadır.
doğal zultanit içinde eğer hiç bir karakteristik adı verilen çatlak, damar vs yoksa çok değerlidir. ayrıca değeri renk değiştirme kabiliyetine göre de belirlenebilmektedir.
bir önceki arkadaşın yazdığı nevşehirdeki taşlar genelde sentetik zultanit olup insanlara doğal taş diye satılmaktadır. aslında göz ardı edilecek kadar değersizdir.