hesabın var mı? giriş yap

  • ali ismail korkmaz'ı da bunun gibiler öldürdü işte. jurnalci, hükümetten daha çok hükümetçi, gözü gönlü kör esnaflardır. yarın öbür gün de taksim esnafı gibi çok ağlayacaksınız ama biz unutmayacağız!

  • çiftçiye "ananı al da git" diyenin küstah arap elçiye "yatırımını al da git" demesi mümkün olmadığından dolayı gerçekleşen tehdittir.

  • okuduğunda bana kızacağını biliyorum ama yazmadan edemedim. benim kocamın ilk tepkisi oflayıp, puflayıp kendini hazır hissetmediğini söylemek oldu. gerçi o biraz tuhaftı; iki gebeliğimde de benim canım hiç özel bir şey çekmedi ama kendisi 9'ar ay aşerdi. aşerince de gece dörtte ağır ateşte zeytinyağlı fasulye pişirip sabah altıda yediğine şahit oldum. ben öğürdüm o kustu, koku hassasiyeti benden daha fazlaydı. maalesef doğum sonrası fazla kilolarını da veremedi...

  • kuru havalarda büyüyen kaktüs ailesinden bir bitkidir. tadının çok güzel olması yanında antioksidan ve vitamin bakımından zengin, sindirimi kolaylaştıran bir bitkidir.

    dünyada en çok yetiştiren ülke vietnam olmasına rağmen anavatanı amerika'dır. fransızlar amerika'dan getirdiklerini bitkiyi bir dönem sömürgeleri olan vietnamlıların yetiştirmeleri için teşvik etmişlerdir.

    günümüzde tayland, endonezya, avustralya, çin, filipinler ve havai de bu bitkiyi üreterek vietnam'ın tekelini kırmaya başlamışlardır.

    vietnam'ın ürettiği ejder bitkisinin yüzde 77'sini satın alan çin'in bitkiye "ejder meyvesi" adı vermesiyle bitki bu adla anılmaya başlamıştır. organik maddeler açısından zengin olan topraklarda yetişir ve sadece geceleri çiçek açar. geceleri çiçek açtığı için "ay çiçeği" ve "gecenin kadını" adlarıyla da anılır. bir yılda dörtle altı dönemde meyve verebilirler.

    sorbe olarak tüketilebildiği gibi meyve suyu olarak da servis edilebilir. göze iyi geldiği ve yüksek tansiyonu kontrol altında tuttuğu iddia edilen ejder meyvesi günümüzde popülerliği artan meyvelerdendir.

    http://eresources.nlb.gov.sg/…p_768_2005-01-11.html

  • içinde herkesin bilmediği gizli diyarların olduğu oyun. adım adım anlatmaya çalışacağım hata ile karşılaşırsanız iletebilirsiniz.

    1- yarattığınız bir simi, "willow creek" de bulunan "crick cabana" adlı eve yerleştirin veya orayı ziyaret edin.

    2- bu evin bahçesindeki nehrin kenarında diğerlerinden farklı bir ağaç var. bu ağaca gelip "view" seçeneğini seçin. bu işlemi, yeni bir seçenek çıkana kadar yapın. çıkan yeni seçeneği de başka bir seçenek çıkana kadar seçmeye devam edin. çıkan her yeni seçeneği seçtikten sonra ağaçta bir kovuk oluşacak. bu kovuğun üstüne gelip "explore" seçeneğini seçiniz. daha önceden keşfedilmişse eğer "travel to sylvan glade" sekmesini seçmeniz yeterli.

    3- siminiz ağaç kovuğundan içeri girdikten sonra bir dizi sekmeler çıkacak. bunlardan ilkinde "follow the sound". ikincisinde "follow the downstream". üçüncüsünde "enter the mist". dördüncüsünde ise "travel to glade" sekmesini seçiyoruz.

    burda bambaşka bir diyar çıkıyor karşımıza. pembe kayalar, gök kuşağı manzaralı şelale, berrak bir nehir, göl, çeşit çeşit çiçek ve meyveler.

    ee artık gerisi size kalmış.

  • babamın hentbolu bırakmasıyla eşdeğer olay.

    şömineyi kale yapmışlardı az önce yeğenimle.

  • iki sıra normal merdiven arasında yer alan rampadır. yani engelli bir vatandaşın bu rampaya ulaşması için önce normal bir merdiveni kullanması ardından da dışarı çıkabilmek için bu rampanın ardından bir normal merdiven daha kullanması gerekmektedir.

    şimdi hangi aklı evvel bunu tasarladı, kim buna onay verdi diye sormanın gereği yok. burayı tırmanıp özdilek avm'nin önüner çıkınca sizi hemen saray muhallebicisi karşılamıyor mu? işte o zaman anlıyorsunuz kimin işi olduğunu.

    belediyelerin engelli vatandaşlar için yaptığı göstermelik icraatların sonu gelmeyecek sanırım. boşa harcadığınız paralar haram olsun amk.

  • annemdir.

    içinde babamın isminin yazdığı ince, düz, sade bir halka ama annem için her şeyden değerli. bu alyans annem için ne kadar değerliyse babamın alyans takmayışı da o kadar dertti. babam nişanlandıktan kısa bir süre sonra ekonomik sebeplerden dolayı kendi yüzüğünü satmak zorunda kalmış. yıllarca belini doğrultamadığı için de ikinci bir alyans alamamıştı.

    anneler malum kirli çıkıdır, ellerine üç beş kuruş geçse hep biriktirirler. ne zaman kenarda köşede bir birikim yapsa babama yüzük almayı teklif ederdi, babam da çok isterdi, birçok erkeğin aksine alyans takmayı sevdiğini söylerdi, her ne kadar çok kısa bir süre takmış olsa da belki de tadını çıkaramadığı için hep içinde kalmıştı. ama yıllarca annemin birikimleri hep farklı yerlere, onlara göre bir alyanstan daha gerekli olan yerlere yani bize harcandı; kardeşim ve bana.

    nihayet yıllar sonra annem de işe girmiş çalışıyorken alyans alacak kadar parayı biriktirdiler. hiç unutmam hep beraber gittik seçmeye, bir tane beğendik içine annemin adını yazdırdık. ikisi de öyle mutluydular ki.

    bir süre taktı babam alyansını. sonra hastalandı, art arda ameliyatlar, kemoterapiler, işten ayrıldı. ekonomik sıkıntılar yine başladı derken babam yine alyansını satmak zorunda kaldı. bir alyans kaç para edebilir ki? en azından bizim aldığımız çok bir şey değildi ama hayat bazen insanı bir liraya bile muhtaç edebiliyor, işte öyle bir zamanda sattı babam alyansını. her ne kadar üzülseler de buna mecbur olduklarını farkındaydılar. yine alırız dedi babam anneme.

    yine alırız dedi ama yine alacak kadar yaşayamadı maalesef.

    annem için bu alyans babamdan sonra parmağından çıkması düşünülecek bir şey bile değildi, gözü gibi, ne bileyim eli gibi bir şeydi. insan eşi ölünce gözünü çıkarıyor mu? en fazla kalbini çıkarıyordu sanırım, bu da öyle bir şeydi.

    yine alırız demişti ya babam, o hep istediği ama almanın bir türlü kısmet olmadığı alyanstan kardeşimle ben aldık anneme, babamdan dört yıl sonra içine ikisinin adını yazdırdık. 27 yıldır hiç çıkarmadığı incecik alyansının üstüne taktı, sanki babam yıllarca parmağında taşımış da ölümünden sonra anneme emanet etmiş gibi, öyle bir bağlılıkla.