hesabın var mı? giriş yap

  • dünyadaki bütün cinayetler öldürmenin gerekli olduğuna dair kendisine haklı gerekçeler yaratmış insanlar tarafından işlenir. geri kalanı kazadır.

    bir cinayete idam cezası istemek de "öldürmek lazım" tespitiyle, öldürmek için haklı gerekçe yaratmakla olur. idam cezasını isteyen, arzulayan biri özünde cinayet işlemek isteyen, arzulayan birinden farklı değildir. hani bazen filmlerde duyarız ya "bilmek istiyorum katil o sırada ne düşünüyordu" diye, idam cezası arzulayanlar bu şansa sahipler. onlar toplumsal hassasiyetleri arkalarına alarak rahatça öldürme fantazileri üzerinde keyif sürebilme lüksüne sahiplerdir. hatta bazen basit bir öldürme de tatmin etmez "alacaksın ona ve akrabalarına tecavüz edeceksin, sonra yavaş yavaş öldüreceksin" diye salya akıta akıta kendilerinden geçerler. ve bu insanlar gazete okur yorumlarında %48 olumlu puan alırlar.

    (bkz: aynısını ona da yapacaksın)

  • koskoca digiturk. türkiye'nin en büyük dijital platformu. cep telefonumuzdan bile faturalarımızı ödeyebildiğimiz, uçak bileti alabildiğimiz, telefon tarifelerimizi değiştirebildiğimiz, yemek söyleyebildiğimiz dönemde üyelik iptalini sadece faks yoluyla kabul ediyor. sebep?

  • var galiba herkesin böyle bir anısı… sene 94, yaş 6. annem ile babamın arası kötü ve babam annemi evden gönderiyor. canım annem de cebindeki 3 kuruş parayla bir ev kiralayıp sağdan soldan eşya topluyor, okulumun karşısında ev tutuyor. çektiği çilenin haddi hesabı yok.

    bir gün kahvaltı yapıyoruz. çocuğuz ya, saçma sapan oyunlar icat ederiz. ben durduk yere dedim ki “hadi kahvaltıda kim en fazla zeytini yiyecek “ başladım erik gibi yemeye. para yok pul yok. kadın beni bozmadı bir şey de demedi canım annem.

    ertesi gün kahvaltıya oturduk. annem dedi ki, ben yeni bir oyun buldum: bir zeytini en fazla kaç ısırışta yersin?

    oyun değil mi, kabul ettim. o gün 1 tane zeytini minik parçalar halinde 10-15 kere ısırarak yedim ve anneme “yarışı kazandım” diye sevinirken o gün anlam veremediğim göz yaşlarını gördüm.

    sonrasında hikaye güzel ilerledi, mutlu günlerimiz çok oldu ama dibi görmeden iyi günlerin değerini de bilmiyorsun. mekanın cennet olsun canım annem, senin evladın olmak benim en büyük gururum.

  • hangi fikri var da sürecek dedirten açıklamadır.

    recep tayyip erdoğan, muhafazakar sağ tandanslı, oportünist bir politikacıdır.

    kalıcı olabilecek hiç bir yeniliğe, hiçbir düşünce ekolüne imzasını atmamıştır.

    benzerleri gibi, görevinden ayrıldığı andan itibaren, toplum üzerindeki etkisini kaybedecektir.

  • bu yoğun ilginin başlangıç noktası yine hükümetin ve mb'nin saçma faiz politikaları. millet enflasyon kadar bile faiz alamayınca normal şartlarda yapılmayacak her riskli hareket makbul algılanıyor. kolay para peşinde koşuyorlar diye milleti cahillikle, bilgisizlikle suçlamak kolay.

    bir diğer faktör kumarın yasak ve ağır vergilendirilmiş olması, heyecan arayanların coin al/satı yaparak eğlenmeleri

    üçüncü faktör, fomo etkisi, basının ve dedikoduların sadece para kazananlara odaklanması (survivorship bias) ama yatırım nedir, portföy yönetimi nedir bilmeyen kişilerin gerçekçi olmayan beklentilerle piyasaya dalmaları.

    yine bir diğer etken, özellikle kripto borsalarının yoğun reklam kampanyaları ve çok küçük miktarlarla girişe olanak sağlamaları. tv reklamları, youtube sponsorlukları. yoğun bir kolay para mesajı

    son olarak da, her teknolojik yeniliğin yarattığı "büyük değişiklikler kapıda, gelecek çok farklı olacak" hikayesi. bankalar bitiyor, merkez bankaları çöküyor, coinlerle merkeziyetsiz bir ödeme ve saklama ağı olacak hikayesinin pazarlanması aslında. wall street bu oyuna yeni yeni dahil oluyor, bitcoin etf'leri, defi'ler vs. esas bombalar orada olacak. coin'leri teminat kabul edip kredi dağıtılınca canlar fena yanacak. henüz yaşananlar bir balon değil, öncü köpükler.

    edit: borsayı da unutmayalım, 2006'dan beri euro bazında %45 düşmüştür, yani ortalama yatırımcı da euro karşısında kaybediyor. tam toparlayacak derken bir geceyarısı kararnamesi gitti dolar bazında %20. bu kapı da tasarruf yapmak isteyenlere kapalı

  • "o çocuk senin neyin oluyor?"

    bu sabah kızımla metroya bindik. birkaç durak sonra ben indim, o yoluna devam etti.

    kızım daha sonra arayıp gülerek anlattı bana: senin arkandaki kırmızılı genç hanım sen indikten sonra yanıma gelip "o çocuk senin neyin oluyor" diye sordu, babam oluyor dedim, dedi.

    kızımın yanağını okşayıp öperek inmiştim. belli ki arkamdaki kırmızılı hanım yabancı bir askıntı adam olacağımı düşünüp koruma içgüdüsüyle kızıma yaklaşmış.

    teşekkürler kırmızılı hanım, her nerede yaşanıyor ve yaşatılıyorsan... hem kızımı kollamış hem de bu yaşımda beni 'çocuk' yaparak onurlandırmış oldun!