orphee

• 1949 yapımı, orpheus mitinden yola çıkarak ölümü irdelediği jean cocteau filmi. le testament de orphee'nin öncesi.
  
  çıplak bir kitap, bazen sadece ayna olan aynalar ve "şairlik, yazar olmadan yazmaktır"...
  siyahlar içerisinde güçlü bir kadın, beyazlar içerisinde yakışıklı bir ölümlü ve "beni buz gibi yakıyorsunuz"...
• zamanının çok çok ötesinde efektlerle bezenmiş sinematik bir şiir. muazzam bir düş gücü ve karşı konulması zor bir anlatı var bu filmde. ayrıca filmin şifreli bir otobiyografi olduğu ve orphee karakteriyle jean cocteau' nun kendisini anlattığı da düşünülüyor.
  
  "ölümsüzlük, efsanelerin ayrıcalığıdır."
• türkiyede bulabileceğiniz en ucuz fiyat /performans elektro gitar tel seti bu olabilir. 10 gün kullandım (günde en az 2 saat gitar çalışıyorum) kararma olmadı. fret temas noktaları aşınınca değiştirdim. aliexpressten 1.5 dolara buldum 10 paket sipariş verdim. tavsiye ederim.
  
  edit: 09-42 setindeki 09 numara tel kopuyor, sürekli kopuyor. takarken kopuyor, bend yaparken kopuyor. durdurulamıyor.
  10-46 setinde henüz bir sıkıntı çıkmadı. 10-46 iyi. fiyat performans 10-46.
  
  edit2: bir-iki ay kullanımdan sonra bildiriyorum. teller kararmıyor, evet ama teneke. bildiğiniz teneke.
• aynaların dünya ötesi mekanlara açıldığı sürrealist film. ve filmde yalnız bu dünya ve ölenlerin gittiği dünya değil, başka dünyaların da var olduğu karakterlerin yer yer kurduğu cümlelerden anlaşılıyor. aynalar, dünyalar arası hatıraların ve inançların kalıntılarının bulunduğu tampon bölge, yaşadığını sanan insanlar ve siyah beyaz çekimleri ile ürperten bir havası da var. heurtebise'i canlandıran francois perier gözümde (özellikle sonlara doğru) andy garcia'yı canlandırdı bir de.
  
  --- spoiler ---
  
  hayat, uzun bir ölümdür...
  
  --- spoiler ---
• jean cocteau'nun orpheus mitini kafasına göre yorumladığı, özellikle karısının öteki taraftan döndükten sonra yüzüne bakmadan aynı evde yaşamak zorunda kaldığı sahnelerde adeta absürt mizah öğelerinin olduğu filmdir.
  
  --- spoiler ---
  yanlışlıkla karısının resmine bakıp panikle gözlerini kapatan orphee'ye, heurtebise :
  "karının resmi karın değildir." diyerek 1965 yılında çekilecek olan sevmek zamanı filmine, cocteau ise, filmin finalinde ise ölüm prensesinin emriyle zamanda geri geri yürüme sahnesiyle de tenet'e dair bir kehanette bulunmuştur.
  --- spoiler ---
• fransız ressam françois-louis français tarafından 1863 yılında resmedilmiştir. eser "musée d'orsay" de sergilenmektedir.
  
  https://www.musee-orsay.fr/en/artworks/orphee-1088
  
  edit: bahsedilen eser (bkz: orpheus ve eurydike) atıfta bulunmakta olup bu bilgilendirme için @tenesseborges 'e teşekkürler.
• 1949 yapimi jean cocteau filmi. efsanevi hayat arkadasi jean marais basrolde orpheus rolundedir. film cocteau'nun 29 yilda bitirdigi orphic trilogy'nin ikinci filmidir.
• aynadan çıkan ölüm figürleri,onlara hizmet eden ve sadece öldürmek için ortaya çıkan motorlu bir çete,tekrarlayan radyo mesajları...
  
  belki de filmi özetleyen cümle şoförün söylemiş olduğu şu cümleydi :"ı'm proud to no longer be alive"
  
  yönetmenlik anlamında oldukça başarılı buldum özellikle ayna sahneleri çekimleri gayet başarılı,zor olmasına rağmen rahatsız edici hiçbir eksiklik yoktu gerçekten.
  
  filmi izlerken en çok aklıma takılan ise,bu filmin ıngmar bergman'ın kült filmi yedinci mühür filminden 7 sene önce yapılmış olmasıydı.gerek ölümün insan vücuduna bürünmüş ve dünyada gezen sureti olsun,gerek çekimlerdeki solgun yüzlü parlak ölüm karakteriyle bergman'ın bu kült filmden etkilenmediğini düşünmek,filme de haksızlık olur görüşündeyim.
  
  --- spoiler ---
  
  orpheus efsanesinin modern şekilde uyarlaması olan bu filmde,sonunda kendini tehlikeye atan ve zamanı geri alarak yeni hayatlara can verenin "ölüm figürü" olması da cocteau'nun yaratıcı ve ironiyle dolu kıvraklıktaki zekasını bize göstermeye yetiyor.bunların hepsi filmin şiirsel ve düşsel bir destan olarak hatırlanmasına yetiyor.
  --- spoiler ---
• ahmet hamdi tanpınar tarafından "elma gibi, herhangi bir şey gibi." olarak tanımlanan film.
  
  “bu geceyi ‘orfee’de geçirdim. film tam manasıyla cocteau idi. picasso ve stravinsky müziği, bir ispanyol takımı. hülasa fantastik bir yığın sabun köpüğü, asır başı modernizmi, kendi havası, kendi deseni. komik sahnelerine, insicamsızlığına, irreel taraflarına rağmen insanı yakalıyor. cocteau’nun kitapları gibi, her an bırakabilirsiniz. fakat bırakmıyorsunuz. sonunda da cocteau’nun yalan ve hakikati tek probleminiz oluyor. ne reddedilecek tarafı, ne kabul imkanı var. elma gibi, herhangi bir şey gibi.”
  
  kaynak
• kendinden kacmak isterken kendini anlamayı basaran, bunu yaparken okuyucuyu roma imparatoru hadrian la tanıstırıp, kendini arayısını paris'te son tango yla ic ice yansıtan kadın kahraman eurydice ve yardımcısı bay gece etrafında gelisen 1982 de yazılmıs roman