hesabın var mı? giriş yap

  • seri başında brooklyn hücumda kemerleri çok sıkmadık halde başabaş gidiyordu boston'la. şu anda dünyanın en iyi oyuncusunun kriptoniti bulundu ve kyrie irving de kendisini durduracak tek şey olan “kendisi” tarafından kilitlenmiş durumda. ancak nets daha da büyük sorunlar yaşıyor:

    steve nash takımdan kafaca ayrılmış durumda. inanılmaz kötü bir koç performansı izledik. yani akıl alır gibi değil. goran dragiç nba finalleri seviyesinde insiyatif alıp oyun kurucu olarak oynayabileceğini daha önce göstermiş bir isim. seride sürekli olarak "bi de bu oynasın" diyerek plansızca kullanıldı. patty mills tamamen önemsizleştirilmiş ve doğru düzgün hiç bir seti yok. seth curry tamamen el üstü şut kullanıyor. nic claxton'a ne pick and roll çizmişler ne planlı bir oyunu var. andre drummond da "çık oyna" planıyla oynatılıyor.

    hepsinin üstüne steve nash normal sezonda oynatmadığı, rotasyondan kestiği blake griffin'i oynattı!!! şaka gibi. siz attığı üçlüklere bakmayın. o adam bu seviyede hele boston karşısında hiç oynamaz. phila olsa tamam ama boston bu adamı savunmada maden gibi sömürdü. geçiş hücumlarını bırakın, set hücumlarında bile kepaze oldular. bounce passlar cut lar hepsini yediler.

    gelelim durant'e. bu adamla "topu ver ona, sayı atsın" anlayışıyla oynanamayacağını boston sana gösterdi. kyrie de kötü oyun kuruyor. eee?!?!? dragiç oyun kursun kyrie-durant üzerinden verimli olacağı pick and roll lar kur!!! adamlar 11-0 seri yiyor momentum falan dönmüş herif mola almıyor!!! nash de udoka da head coach ama birisi bu pozisyona gelene kadar işin mutfağında baya zaman geçirip doğru isimlerle çalışmış. nash herhalde vogel'dan bile daha kötü şekilde kovulur ancak brooklyn "yıldızlara güvenelim ne isterlerse yapalım onlara ihtiyacımız var" anlayışıyla buraya kadar gelebildi. geçmiş olsun. bu turu hele ki böyle bir boston karşısında 3-0'dan 3-4'e imkanı yok çeviremezler. takım kurulumu da çok çarpık. aptal saptal işlerle uğraşacaklarına sene başı bir javale mcgee alsalar tüm pota altında verimlilik ve caydırıcılıkları %30-40 falan artardı 15-20 dk için. bu da aşırı kritik bir fark. sürekli bir "kyrie incinmesin, harden sıkılmasın" tribiyle hepsi kadar boktan bir ben simmons'la, o kol gibi kontratıyla ortadalar. onlara önümüzdeki sezon en az 2 pota altı oyuncusu (hızlı, zıplayabilen cinsten, öküz gibi kalas değil) ve en az 1 tane daha kanat lazım. geçmişler olsun brooklyn. projenin sonuna geldin. sürün bakalım.

  • özet:

    - türbanlı bacımız tırnaklarını yaptırmaya giderken yanında oturan kızla dedikodu yapmış.

    - dedikodu yaparken konuştuğu çocuğun fotoğrafını instagram'dan göstermiş.

    - fotoğrafını gösterdiği kız, çocuğa yürümüş ve çocuğu kapmış.

    burası şokomelli, çocuk 28 yaşındaymış. bu detayı unutmayacakmışsınız.

    edit: burnuna kadar ruj süren birini ilk kez gördüm.
    edit2: 28 detayını soranlar için tekrar izledim videoyu. diğer kız 28 detayıyla yürümüş, olgun erkeklerden hoşlanıyorum vs. gibisinden. daha da beni bu başlığa döndürmeyin manyak herifler.

  • "bu kız acaba likidite tuzağı mı?" minvalinde spekülatif güdüleri beraberinde getiren durum.

    debe editi: beğenen eller dert görmesin, klasik iktisatçı kızlar eklesin.

  • bir rebound sonrası rashard griffith'i övmek için ''maşallah kara fırın pidesi gibi elleri var'' demişti de ondan sonra tofaş toparlanamadı işte. hatta takımı bile kapattılar.

  • kedilerin bazen duvara belirli bir noktaya manyak manyak dakikalarca bakmasına şahit olmuşsunuzdur herhalde. ben bu durumu kedilerin duyularının çılgın hassasiyetine verdim hep. minik bir sineğin sesi ve hareketini bile yakalayabilen psikopat canlılar ne de olsa. ancak bundan 2 yıl önce tecrübe ettiğim bir olay yüzünden hala duvara bakan bir kedi gördüğümde asabım bozuluyor.

    ankara'da abidinpaşa kurucu sokakta dedemin evinde dedem ve anneannemin vefatı sonrası teyzem yaşıyor. yalnız bir kadın ve bir kedisi var. bundan yaklaşık 2 yıl önce ankara'daki bir işim dolayısıyla kendisinde kaldım. şansıma o akşam da apartmandan bir komşu bebeği ile teyzeme laklaka gelmiş durumda. hoş geldin beş gittin sonrası misafirliğe gelen kadın bir ara "abla ya valla size gelince bizim emir dut yemiş bülbüle dönüyor ne ağlıyor ne de huysuzluk yapıyor senden hiç çıkmayalım biz hahahahia" şeklinde bir serzenişte bulundu. benim de dikkatimi çekti 1 yaşında sayılırdı heralde çocuk emekliyor filan ama bayaa biblo gibi acayip sakin, teyzemin kedisi de sakin bi canlı ve onun çevresinde dolanıyor filan... önemsemedim, göz ucuyla baktım hakkat dedim ve konudan koptum...

    neyse efendim uzatmayayım, kadın bir ara teyzeme yaptığı yeni örgülerden filan bahsetti göstercem sana filan dedi. tam getireyim ben abla da bir bak dedikten sonra, teyzem "yok getirmekle uğraşma birlikte gidip bir bakalım" dedi. yok olmaz molmaz derken bu ikisi kalktı arkadaşlar. emir veletini almadılar 2 dakikaya geleceğiz deyip.

    çocuklardan pek hazzetmeyen ben kaldım bir kedi ve çocukla yapayalnız. ben televizyona bakarken kediden çok sakin ve kısa miyav sesi gelmesiyle birlikte yerde oyuncakları ile oynayan velet ve kedi bir anda senkron bir şekilde hareket haline geçtiler. hareket hali dediysem velet emeklemeye başladı kedi de onun yanında ve bu ikisi salonun koridora açılan kapsının önüne gelip durdular. abi durdular diyorum ama ikisi de aynı anda durup aynı açı ile duvarın tavanla birleştiği yere bakmaya başladılar. bak hala asabım bozuluyor. noluyor lan diyerek yerimden kalktım ve ben de salak gibi aynı noktaya bakmaya başladım ama hiç bir şey yok... içten içe bir tırsma geldi bana hisediyorum ama bayaa durumla dalga geçiyorum... ben aldım çocuğu oyuncaklarının önüne bıraktım... bu neyse oynuyor filan... kedi tekrar geldi yanına veletin tekrar aynı sesi çıkardı ve bunlar yine senkron halde bu sefer teyzemin yatak odasına açılan kapıya hareketlendiler ve kapı girişinde durup içeride yatağın üst tarafına bakmaya başladılar.

    ben o esnada olanlara anlam vermeye çalışırken flashback etkisi nedir onu ciddi anlamda yaşadım. dedem kapı girişindeki holde kalp krizi geçirerek 1982 yılında vefat etti. anneannem de 1992'de o yatak odasında vefat etti. ben bu iki olayı ve az önce yaşadığım garip durumu birleştirip yok ya uyduruyorum ben mantık çerçevesinde düşün düşün derken, o suskun sakin velet yatak odasına bakarken bir anda gülmeye başladı. o an benim sıçtığım andır işte... çünkü anneannem son yıllarında yürüyemiyordu ve yattağından komik yüz hareketleri yaparak hep beni güldürürdü. nur içinde yatsın... tam telefonla teyzemi arayacakken teyzemle komşusu hahahihi dış kapıyı açıp içeri girdiler, onlar içeri giriş yaparken velet salonun ortasına gelmişti kedi de saçma salak yalanıyordu...

    tüm bu olaylar 5 dakika içinde oldu. ben ne teyzeme ne kadına yaşadıklarımı anlatabildim. o gece uyuyabildim mi? nah uyudum...

  • karşısındaki insanı yeteri kadar bir süre dünya ilişkilerinden uzaklaştıran beyne oksijen gitmesini engelleyen mucizevi dialogların bütünü..
    örnek verelim..
    yer: boğazdaki teknelerden bir tanesi. (balık yeniyor)

    tekne azıcık sallanmaya başlar. yan masadaki ufak kızımız bir anda.. "anneeeee bağla kendiniiii. anneeeeaa bağla kendiniii." muhtemelen anne olan şahısta "niye?" diye bir soruyla karşılık vermiştir. bunun üzerine kızımız "anne bağla kendini çünkü gemi batıyor..".

    heh afferim. bağla kendini daha derine batalım birlikte..