hesabın var mı? giriş yap

  • ülkedeki insanların yaya'ya bakış açısı bu. gaza basacaksın geri çekilecekler, yol vermek mi? güldürme beni. şöförlerin yaya görünce hızlandığı anlayış bitmedikçe bunların başımıza gelmesi oldukça olası.

  • temel parmağını camla kesmiş.telaşla, yeni kurulan aile hekimliği merkezlerinden birine gitmiş. içeri girince, malum iki kapı çıkmış karşısına:
    birinde “hastalıklar”, diğerinde “yaralanmalar” yazıyormuş.
    durumuna uyan “yaralanmalar” kapısından içeri girmiş.
    önünde yine iki kapı belirmiş: birinde “kanamalı” diğerinde “kanamasız” yazıyor. “kanamalı” kapıdan girince iki kapı daha: “hayati önemde olan” ve “hayati önemde olmayan”.
    hayati önemde olmayan yazılı kapıdan girince kendini sokakta bulmuş.
    evde sormuşlar:
    -temel sana iyi baktılar mı?
    -hiç bakmadilar ama organizasyon müthiş!
    işte bir sorunla karşılaştığınızda trendyol'un çözüm stratejisi de aynı bu fıkradaki gibi... canlı yardımdan, trendyol asistandan elli yere bağlanıyorsunuz ama çözüm yok.

  • ağlayan çocuğunu susturmaya çalışırken topu başkasının üstüne atan kadındır. bazen bu "abi" kısmına amca, teyze, abla da gelebilir ama genelde abi diyorlar sanırım.

    ağlayan çocuğunu susturmaya çalışan kadın, "bak abi kızıyor" diyerek şaşkın bebek suratını, yüzüne çevirdiğinde at hırsızı gibi hissediyor insan kendini. ben de "ehe yok ya kızmıyorum" diyorum böyle durumlarda. sıçsın ağzına, bana ne; ben niye kötü polis olayım. bak abi kızıyor bak abi kızıyor diyerek bebeğin suratını iyice yaklaştırıyor suratıma. şaşkınlıktan gözbebekleri iri iri olmuş bebekle birbirimize bakakalıyoruz. diyecek bir şey de bulamıyorsun; tam bire epic fail.

  • sabah işe gelirken yolda 2 çocuk el etti. durdum. gidecekleri yer benim yolumun üstüymüş, 12-13 yaşlarında ya varlar ya yoklar. biri urfalı, adı onur; diğeri çankırılı, adı fazlı.
    "gelin" dedim. koşa koşa neşeli bir şekilde arabaya bindiler. işe gidiyorlar. yolda muhabbete başladık.
    restoranda garson! olarak çalışıyorlarmış. çocuklar başka bir hizmette çalışıyorlar ama utandıkları için mi garson demeyi seçtiler kestiremedim. ben yine de her ihtimale karşı görevimi yapıp restorana, düzene, sisteme sıkı bir sövdüm.
    - "iş başı kaçta?"
    - "08:30 abi."
    - "paydos saat kaçta?"
    - "12"
    - "öğlen 12 mi olm?"
    - "yok abi, gece 12"
    - "olm 12 çok değil mi yavv."
    - "bu iyi abi, bundan önce başka yerde çalışıyorduk gece 2'yi buluyordu, hele bir de bayram arifesinde gece 3'ü 4'ü bulduğu oluyordu abi."

    çocuklar en az 15 saat çalışıp gece 12'de eve geliyorlar ve buna iyi diyorlar. hem de günlük 25 lira için. kahır mı etsem yoksa benden neşeli oldukları için imrensem mi bilemedim.

  • 6 yildir abd'deyim ve 1 (yaziyla bir) kere tatil yapayim dedim, onda da geldi beni buldu bu kasirga. hatun 2 ay calisti para biriktirdi ucak bileti aldi kalkti dunyanin obur ucundan geldi, 2 ay onceden plan program yaptik florida'ya gideriz soyle bir key west'e kadar inip cikariz seklinde; hepsi patladi bu kasirga yuzunden. erken toparlandik donduk kuzeye, ama oraya da gelecek simdiki modellere gore. tam bir bela.

    dolayisiyla olayin icinden bir seyler yazmaya geldim simdi.

    tampa'da yasayan bir arkadasimda kaliyorduk, adam daha ilk gunden colugu cocugu toplayip kacma planlari yapmaya basladi. daha 4 gun once tampa'daki costco'larin gaz istasyonlarinda 45 dk bekledik benzin icin, millet hunharca benzin aliyordu. temel ihtiyac stoklari yine ayni sekilde. arkadas ve ailesi yola dun ciktilar, ki hakliymis bugun oglen tampa'da bazi bolgeler icin zorunlu bo$altma emri ciktigina yonelik haber gordum.

    kasirganin florida'dan kuzeye donebilecegine yonelik bilgisayar simulasyonlarinin haberleri ilk ciktiginda durumun ciddiyetinin farkina varamadim; fakat bu sabah st. augustine'deki manzarayi gorunce $ok oldum. kasirganin st. augustine'e cumartesi gunu varmasi bekleniyor yanlis hatirlamiyorsam. cuma sabahtan her yeri kapatmislar. butun muzeler pilini pirtini toplamis, gidip gorulecek hicbir sey kalmamis, camlarda tahtalar, sokaklar bombos, parkmetreler kapatilmis, terkedilmis sehir gibiydi. turlar devam ediyordu ama 3-4 kisi gorduk sadece, onlar da buyuk ihtimal gecerken duranlardir.

    florida otobanlarinda sunpass ile gecilen yollarda 3 gun once vali hepsini devre disi biraktirtmisti. keza georgia'da da peach pass express yollar tum araclara acilmis vaziyette su an. georgia'ya girerken durdugumuz bir mcdonalds'ta neredeyse butun arabalar florida plakaliydi. normalde bombos olan otobanda 5 saatlik mesafeden 10 saatte geldik. yolda kalanlar, kaza yapanlar.. cok zor durumlar insanlar icin bunlar.

    ote yandan biz kuzeye cikarken guney yolunda onlarca elektrik ariza onarim kamyonu gorduk. abartmiyorum onlarca derken. sira halinde dizilmis gidiyorlardi. dehset bir hazirlik soz konusu. bu kasirgada ciddi sayilarda olum vakasi olmazsa hep bu hazirliklar sayesinde olacak. noaa ve benzeri kurumlardaki bilim insani ve arastirmaci kisilerin cabalari sayesinde belki de yuzlerce insanin hayatini alabilecek bu kasirga saniyorum ki gorece az kayiplarla atilacaktir. adamlara ayrilan ku$ kadar butcelerle bunlari yapabiliyorlar, helal olsun. yani cok felaket ve olum haberi gelmezse kucumsemeyin, hazirlik buyuk ve insanlar can hira$ kaciyorlar.

  • bakın çok net söylüyorum. joseph goebbels mezarından kalksa ve şunları görse, "vay arkadaş sizin yaptığınız propagandayı ben yapsam bütün dünya bugün nazi ydi" filan der. vallahi bunların yanında goebbels çok masummuş. 1 birim parası daha 3 gün önce bizim ülkede 20 birim eden, bütçe fazlası veren, gençlerine karşılıksız para veren, 1-2 aylık maaşlarıyla bizim bugün en iyi ihtimalle 100-150k birim para ödediğimiz arabaları alan, dünyanın her yerine vizesiz seyahat eden, gençleri yaşlıları dünyayı gezen, asgari ücretli çalışan sayısı %2 civarı olan ülke batmış öyle mi?

  • seçim sandığını sevgiliye olan kavuşma özlemi gibi bekliyoruz ve o gün geldiğinde gavura vurur gibi vuracağız mührü.